Een langzaam smeulend vuur

Recensie Een langzaam smeulend vuur door Hannie van Grol:
Moord uit pure wraak?

In een woonboot bij het Regent’s Canal in Londen ontdekt buurvrouw Miriam het lichaam van haar buurman Daniel die door messteken om het leven is gekomen. De politie verdenkt na onderzoek drie vrouwen die allemaal een reden gehad zouden kunnen hebben. Als eerste buurvrouw Miriam, dan Laura, die een bezoek heeft gebracht aan Daniel en gezien is toen ze vertrok met bebloede kleding. Ook zijn tante Carla, die hem nog bezocht heeft, kan haar motieven hebben.

In Een langzaam smeulend vuur worden in het begin in grote vaart veel personen ten tonele gevoerd, wat ervoor zorgt dat je je aandacht goed bij het verhaal moet houden. Ook worden alle gedeeltes vanuit het perspectief van de desbetreffende persoon geschreven. Langzamerhand blijken er nog meer verdachten te zijn. Welke rol speelt Theo, Carla’s ex? En hoe is Angela, Carla’s zus, om het leven gekomen? En wat weet de 92-jarige Irene, de buurvrouw van Angela, die door de papierdunne muren veel heeft gehoord?

Steeds meer vragen worden opgeworpen. De politie staat voor een ingewikkelde zaak. Dan speelt ook het boek, Degene die ontkwam, in dit verhaal een grote rol. Allereerst worden we met al die informatie geconfronteerd. Langzamerhand worden geheimen ontrafeld en van verschillende personen het verleden blootgelegd, waardoor er steeds meer duidelijk wordt over eventuele motieven. Het verhaal wordt langzaam verteld en opgebouwd. Het is niet echt spannend, maar je blijft wel met je aandacht gevangen, omdat je nieuwsgierigheid naar de oplossing getriggerd is.

De personages hebben allemaal hun eigen geheimen en een verleden dat geleidelijk aan onthuld wordt. Vaak hebben ze complexe relaties, zowel in de familie als in de vriendenkring. Ook staan ze allemaal verschillend in het leven, maar wel met hun eigen rugzakje. Dat zorgt ervoor dat de intriges vaak gekunsteld aanvoelen. Er worden veel ‘uitstapjes’ gemaakt die geen echte bijdrage leveren aan het verloop van het verhaal. Er wordt wel heel veel psychologische lading gegeven aan de verschillende karakters, wat het ontrafelen van de waarheid tot een echte speurtocht maakt.

Een langzaam smeulend vuur wordt heel traag gestart, waarna het verhaal in een stroomversnelling komt tot een onverwachte en originele plot tot een climax leidt. De sfeer die opgeroepen wordt, doet duister en geheimzinnig aan. Hoewel het verhaal wat onnodige uitweidingen bevat en, zeker in het begin, weinig spanning oproept, krijg je toch een boek voorgeschoteld dat de moeite van het lezen waard is.