De Caminomoord

Zoektocht naar de moordenaar

In eerste instantie negeert Kai het telefoontje van zijn broer Wilco. Hij is heel benieuwd waarom zijn broer hem belt, omdat hun relatie niet al te hecht meer is. Gelukkig hebben ze sinds een paar weken hun ruzie bijgelegd, maar het contact is nog niet echt op gang gekomen. Het blijkt het laatste levensteken te zijn van Wilco, want ‘s avonds komt een inspecteur van de Rotterdamse politie hem mededelen dat zijn broer vermoord is, terwijl hij de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela, de Camino, liep. Hij is met messteken om het leven gebracht.

Kai vertrekt naar Spanje en zit vol met vragen over de ware toedracht van de moord en wie die vrouw was die hem vergezelde. Terug in Rotterdam stort hij zich verbeten op het vinden van de moordenaar, waarbij hij regelmatig van de politie te horen krijgt, dat hij hen voor de voeten loopt. Ook wordt hij op een gegeven moment zelf als verdachte gezien. En welke rol heeft Marleen, die Wilco op de Camino vergezelde, gespeeld?

De Caminomoord zit goed in elkaar. De spanning wordt steeds verder opgebouwd en langzamerhand komen er steeds meer personen in beeld die op een of andere manier te maken hebben gehad met Wilco, in zijn liefdesleven en op zijn werk. Iedereen wordt aan de tand gevoeld. Ondanks de waarschuwingen van de politie blijft Kai zijn eigen plan trekken, wat hem in een benarde situatie brengt.

Er komen aardig wat personages voorbij, maar omdat ze gedoseerd opgevoerd worden, zijn ze prima uit elkaar te houden. Ook wordt van de politiemensen zo hier en daar de privésituatie erbij gehaald. Helaas blijven er op het eind van het boek daarom diverse open eindjes bestaan, maar misschien is het de bedoeling van de auteur om dezelfde personages weer een rol te laten spelen in een ander misdaadverhaal. De persoonlijke verhalen maken het boek heel aantrekkelijk om te lezen, maar het voelt ook niet als af. De karakters van de hoofdpersonen worden redelijk uitgediept. De andere personages zijn vaak stereotiepe beschrijvingen van een vaststaand karakter waarbij geen ontwikkeling plaatsvindt.

Gerard Legerstee heeft een prettige schrijfstijl, die heel erg ter zake doend is en nergens onnodige uitweidingen beschrijft. Dat houdt je goed bij het verhaal. En eigenlijk wil je ook alleen maar met Kai samen de moordenaar ontmaskeren. Daar gaat nog wel het nodige speurwerk aan vooraf en er worden nog meer moorden gepleegd. De Caminomoord is een misdaadverhaal dat vlot wegleest en de aandacht gevangen houdt tot uiteindelijk duidelijk wordt hoe de ware toedracht in elkaar zit.