Rood in Wassenaar

Recensie Rood in Wassenaar door Hannie van Grol:
Pleidooi voor een kansrijk leven (voor iedereen)

Marjolein Moorman (1974) is afkomstig uit Wassenaar maar niet uit de hogere kringen. Haar ouders waren arbeiders die elk dubbeltje om moesten draaien om in het levensonderhoud van het gezin te voorzien. De tegenstelling met de chique buurt, de ‘dure’ kinderen, is goed beschreven. Haar ouders waren overtuigd lid van de PVDA en de voorkeur van Marjolein Moorman is hieruit voortgekomen. Tijdens haar studententijd overleden beide ouders en de drie kinderen werden verrast met een erfenis die alleen maar uit schulden bestond.

Rood in Wassenaar is een zeer toepasselijke titel: wie verwacht in dit rijke Wassenaar zulke tegenstellingen tussen rijk en arm? Maar het begin van haar leven tekent haar latere politieke voorkeur. Na haar studie en daarna haar wetenschappelijke carrière kiest ze uiteindelijk voor de politiek, ze wordt wethouder van Onderwijs, Armoede en Inburgering in Amsterdam. Hier strijdt ze voor gelijke kansen voor iedereen vanuit een diepgewortelde overtuiging dat ze vanuit haar PVDA-lidmaatschap het meeste en beste kan bewerkstelligen.

In haar boek Rood in Wassenaar dat ze samen schreef met auteur Marc van Dijk, doet ze verslag van haar leven. Haar jeugd, de strijd van haar ouders om het hoofd boven water te houden, hun overlijden en de niet fortuinlijke erfenis verklaren haar gedrevenheid om voor iedereen gelijke kansen te creëren. Daarna vertelt ze over haar politieke belevenissen, waarbij veel herkenbare situaties en politici de revue passeren. Ook geeft ze regelmatig een terugblik op haar jeugd, waarin de gelijke kansen ver te zoeken waren. De gedrevenheid van haar ouders heeft ervoor gezorgd dat ze het toch ver schopte met haar opleiding.

Het boek is een verslag van een gepassioneerde vrouw, strijdend voor gelijkwaardigheid en kansengelijkheid. Het boek leest op een aangename en aansprekende manier en dat is zeker de verdienste van Marc van Dijk. Maar de passie en gedrevenheid die overal in het boek voelbaar zijn, zijn natuurlijk afkomstig van Marjolein Moorman zelf. Ze laat zien een strijdbare vrouw te zijn, die weet wat ze wil en dat ook nastreeft in haar politieke loopbaan. Eerder demonstreerde ze haar passie al in de documentaireserie Klassen, die op de televisie uitgezonden is en met veel enthousiasme ontvangen werd. Voor mensen die een politieke interesse hebben, en zeker in die van Amsterdam, is dit boek echt een aanrader.