Luna, Het Volk van de Jaguar

Recensie Luna, Het volk van de jaguar door Sandra Hutchison:
Het verhaal kabbelt langzaam verder

Na Luna – Schaduw van de maan komt Lies Vervloet nu met het tweede deel in deze fantasierijke young adult trilogie. Het eerste deel voelde voor mij vooral aan als een kennismaking met de personages. In beide boeken draait het verhaal om het meisje Luna. Luna heeft een sterke band met de natuur en kan de natuur zelfs beheersen wanneer ze volledig in haar kracht staat.

In Luna, Het volk van de jaguar vertrekt Luna naar Peru. Ze vlucht letterlijk voor haar verleden en hoopt zich in de jungle te kunnen verbergen. Luna krijgt de nodige tegenslagen te verwerken, maar dan vindt de bijzondere jongen Wayra haar. Hij woont op een afgelegen plek in de jungle en neemt Luna daar mee naar toe. Luna krijgt daar de kans om zichzelf terug te vinden en krijgt (net als in het eerste deel) les over de helende werking van diverse planten.

De uit België afkomstige Lies Vervloet (1982) is geen onbekende in het schrijversvak. Naast columns schreef ze onder andere een kinderboek met de titel Sisa, daarna volgden er nog een paar boeken voor de jeugd. Met Luna debuteert ze als young adult auteur bij uitgeverij Hamley Books.

Het verhaal leest, net als het eerste deel, gemakkelijk weg. Ik miste wel een beetje de haast poëtische zinnen die in het eerste deel wel veelvuldig aanwezig waren. Verder gaat Lies Vervloet helaas weer niet de diepte in, lange tijd gebeurt er vrij weinig in het boek. Net als in het eerste deel stelt Lies Vervloet fascinerende personages aan haar lezers voor, maar deze personages krijgen niet veel diepgang mee. Ik had graag veel meer gelezen over de achtergrond van de junglebewoners. Luna moet herstellen van haar traumatische ervaringen, dat is al snel duidelijk. Het verhaal verloopt als een kalm beekje en als lezer kon ik het niet helpen mij af te vragen wanneer het echte verhaal nu werkelijk zou gaan beginnen.

Na het eerste deel hoopte ik in dit tweede deel meer te lezen over de personages van het eerste verhaal. In plaats daarvan stelt de auteur nieuwe personages aan je voor. Maar eigenlijk blijft het verhaal vrijwel hetzelfde. Het kruidenvrouwtje Tunde uit deel 1 is alleen vervangen door Chumpi (een sjamaan), die nu de rol van leraar op zich neemt. En haar vriend Andrew wordt vervangen door Wayra.

Voelde Schaduw van de maan nog aan als een fijne introductie, dit tweede deel lijkt hier bijna een kopie van. De locatie is alleen veranderd. De basis van het verhaal intrigeert wel en heeft echt veel potentie, maar dit tweede deel heeft voor mij (nog) niet veel meerwaarde. Hopelijk maakt het derde en afsluitende deel een hoop goed. De serie blijft in elk geval een aanrader voor liefhebbers van fantasy verhalen. Het is wel aan te raden bij het eerste deel te beginnen, zodat je de worsteling van Luna meer begrijpt.