De bergbouwers van Metis Bidenk 3 – Retromorfose

Een roadtrip voor een laatste ontmoeting

Nu het hele aardoppervlak van de Natie is ingestort, likt de bevolking de wonden en zijn ze druk bezig met de wederopbouw. De onderlinge verdeeldheid groeit en de, inmiddels vertrokken, Albino’s worden nog steeds gezien als de veroorzakers van de chaos.

Dora mist Kay. Ze kan niet langer terug naar haar mensengedaante en brengt bijna al haar tijd door met de wolven. Voordat ze alle menselijkheid kwijtraakt, wil ze Kay nog één keer zien. Maar daarvoor moet ze eerst de nieuwe verblijfplaats van de Albino’s zien te vinden.

“Kay. Ze sluit haar ogen en ziet het gezicht van haar vriend voor zich. Toen ze nog zorgeloos tussen haar menselijke en dierlijke gedaante wisselde, was ze daar altijd voorzichtig mee. De gedachte aan Kay zorgde er steevast voor dat ze uit haar wolvengedaante gleed.” – Olivier Sted

Samen met haar vrienden onderneemt ze een reis die uiteindelijk om veel meer zal draaien dan alleen het vinden van Kay.

Retromorfose van Olivier Sted is het derde en laatste deel van de De bergbouwers van Metis Bidenk trilogie, waarin je een aantal bewoners van de Natie op een soort roadtrip door hun wereld volgt.

Olivier Sted heeft voor een zeer uiteenlopende groep hoofdpersonen gekozen, die het leven in de Natie en de gebeurtenissen op geheel eigen wijze bekijken. Logischerwijs zorgt dat onderweg voor een aantal stevige discussies en voor verschil van inzicht. De spanning in het verhaal ligt dan ook niet zozeer in de gebeurtenissen, maar in de ontwikkelingen die ontstaan naar aanleiding van die onderlinge conflicten.

Wat ik erg leuk vind in Retromorfose is de ontplooiing en uitwerking van het karakter van Dora. Wat mij betreft brengt dat de dieren- en de mensenwereld in het boek dichter bij elkaar. Het creëert een kant aan het verhaal die eerder ook wel aanwezig was, maar die nu voor mijn gevoel begrijpelijker en prominenter in de verhaallijnen is verweven. Daardoor krijg je langzamerhand meer inzicht in de bedoelingen en het functioneren van de dierenwereld binnen de Natie.

Retromorfose is een verhaal dat, door de manier waarop het wordt verteld, een kalme sfeer uitstraalt. Olivier Sted heeft een interessante wereld tot leven gebracht, waarin de gebeurtenissen in een rustig tempo aan je voorbijkomen. Samen met de personages ontdek je waar het leven binnen de veranderende Natie naartoe gaat en wat de bedoelingen zijn van de diverse bewoners. Het verhaal kent geen grote klapper, maar wordt afgerond op een manier die bij de rest van de trilogie past. Dit laatste deel van de De bergbouwers van Metis Bidenk trilogie krijgt, net als de vorige twee delen, 3.5 sterren van mij.