Erfgrens

Waar het vaderschap schuurt

Marco Martens is al op meerdere vlakken bekend geworden. Hij maakte albums, trad op een aantal festivals op en richtte zich ook op het gesproken woord. Als columnist bij Vers Beton en maker van een paar podcasts kun je met recht spreken over een veelzijdig personage. In Erfgrens beschrijft hij een periode die ook in zijn podcast Schurend vaderschap benoemd wordt.

Hoofdpersoon in deze roman is cabaretier Hubert van Lieshout. Hij groeide op bij zijn moeder en stiefvader, zijn biologische vader was al langer weg uit het gezin. Op zijn twaalfde verbrak hij het contact definitief met hem. In flashbacks komen we hier en daar meer te weten over zijn jeugd. Het contact met zijn biologische vader verliep moeizaam. Zijn stiefvader probeerde tevergeefs een ‘echte man’ van hem te maken.

Als volwassene verhuist hij met zijn vriendin en dochtertje naar een nieuwbouwwijk in Rotterdam en neemt afstand van zijn vertrouwde Brabantse omgeving. Hij lijkt een nieuwe start te maken en al het oud zeer achter zich te laten. Maar ook daar wordt hij geconfronteerd met zijn verleden, als hij toch weer contact krijgt met zijn biologische vader. Zijn eigen vaderschap opent hem ook de ogen.

Erfgrens is een vermakelijk, maar ook tragisch verhaal. Vanaf het begin ben je betrokken bij de hoofdpersoon en leef je met hem mee. Zijn observaties van de omgeving zijn messcherp, ook zijn eigen proces beschrijft hij, voorzover hij niet in verwarring is over wat hem overkomt, heel precies. Vermakelijk zijn de gedeeltes over zijn dochtertje en vertederend zijn stukjes over zijn pasgeboren zoontje. Het verhaal raakt aan alle kanten en dat is een knap stukje werk van de auteur.

De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, je leest het boek achter elkaar uit, soms met een lach op je gezicht en hier een daar meevoelend met dat schurende gevoel dat het vaderschap bij Hubert oproept. Je voelt zijn innerlijke strijd om zijn biologische vader weer in zijn leven toe te laten.

De opzet van het boek is erg origineel te noemen. Na een proloog wordt het boek verdeeld in 7 hoofdstukken, hier fases genoemd, omdat ze elk de titel dragen van een fase in een nieuw te bouwen woning. Ook wordt elk hoofdstuk voorafgegaan door een illustratie van Klim van de Laarschot. Hiermee worden de verschillende bouwfases nog eens extra benadrukt, ze sluiten er naadloos op aan.

Erfgrens is een boek dat intrigeert door de thematiek die in het verhaal gebracht wordt, maar tevens door de humor die het oude zeer op een aansprekende manier relativeert. Er komt veel herkenning bij kijken door de eerlijke manier waarop het hoofdpersonage naar zichzelf leert kijken. Kortom, Erfgrens is een heerlijk boek dat zorgt voor aangenaam leesplezier met zowel een lach als een traan.