Hypernachtserie boek 2 – Lotsdochter

Geen wereld voor vrouwen

Voor Asverze is het wel duidelijk. De bewoners van de stad waarin ze is opgegroeid, worden alsmaar gekker. Vrouwen hebben totaal geen rechten in het door mannen gedomineerde Maanwelle en de onderdrukking wordt steeds vernederender en grimmiger.

Met de naderende Hypernacht vreest ze dat de haat en waanzin tot ongekende proporties zal stijgen. Asverze ziet geen andere mogelijkheid dan om in het geheim te vluchten. Maar ondanks dat haar besluit vaststaat, wil het vertrekken maar niet lukken.

“Ze wilde zoveel meer. Ze verdiende ook zoveel meer. Vrijheid behoorde een geboorterecht te zijn, en geen gunst. Ze moest hier echt weg en wel nu, zo wist ze. En ze ging hier ook echt weg, zo had ze zich voorgenomen.” – Erik le Romancier

Wanneer haar broer verdwijnt en er doden in haar omgeving vallen, weet Asverze dat ze nu echt moet maken dat ze wegkomt. Maar Maanwelle lijkt de Lotsdochter niet los te willen laten. Kan Asverze nog vluchten of wacht haar een andere bestemming?

Lotsdochter van Erik le Romancier is, na Asverze, het tweede deel van de Hypernachtserie over de bizarre wereld waarin de jonge vrouw Asverze zich staande moet zien te houden.

Mijn eerste kennismaking met de Hypernachtserie was al even geleden, en alhoewel het verhaal zeker een duidelijke indruk had achtergelaten, kwam deze tweede ontmoeting met Asverze en de bewoners van Maanwelle toch weer net zo heftig binnen. En dat kan ik alleen maar als goed bestempelen, want de wereld van Asverze is er geen waar je aan zou moeten wennen en elke keer dat je daarover leest, zou je ook dezelfde ontgoocheling en boosheid moeten voelen.

Erik le Romancier slaagt er uitstekend in om die gevoelens bij de lezer op te roepen. De perversie en waanzin die de bewoners en de regels van Maanwelle tentoonspreiden, is overweldigend verwoord en details worden niet geschuwd. De auteur legt met een scherpe duidelijkheid vast hoe het grootste deel van de bewoners van Maanwelle zo diep geïndoctrineerd is dat ze alle regels zonder enig verzet volgen, zelfs als dat hun eigen ondergang kan betekenen.

Als tegenwicht is daar de vrijgevochten Asverze, die zich, ondanks haar scherpe tong en vrije geest, nog te vaak moet schikken naar de wensen van de mannen die Maanwelle domineren. Haar wens om te vluchten lijkt soms niet meer dan een onuitvoerbare wens te zijn. In Lotsdochter gebeurt ontzettend veel en er worden ook nog een aantal geheimen onthuld, maar maak je desondanks geen grote sprongen in de tijdlijn van het verhaal. De auteur weet echter van begin tot eind te boeien en houdt je ontzettend nieuwsgierig naar de ontwikkelingen die nog zullen volgen in een volgend boek over Asverze en Maanwelle. Dit tweede deel van de Hypernachtserie krijgt in ieder geval 4 sterren van mij.

Vector