De hapsnurkers in de puree

De Hapsnurkers in de puree is een heel apart boek over Meneer en Mevrouw Hapsnurk die in Hoofdletters tegen elkaar roepen, de opgezette kater Dikke Donut die dienst doet als deurstopper en hun zoon Sunny. Sunny is echter geen eigen zoon, maar werd door de Hapsnurkers gestolen toen hij aan zijn oren aan de waslijn bungelde om te drogen. Sunny’s voornaamste bezigheid is om zijn ouders constant uit de problemen te houden, maar dat is niet zo eenvoudig als het lijkt. Meneer en mevrouw Hapsnurk gedragen zich altijd vreemd, zijn tegen iedereen onvriendelijk, weten steeds iedereen tegen zich in het harnas te jagen en ze werken zich constant in de puree mede door ingrijpen van Baron Méér, Mik Minder en vele andere dolkomische figuren. Het gezin heeft geen huis, maar verplaatst zich met een aftandse angstaanjagende caravan en van platgereden eekhoorns en kraaien maken ze stoofschotels. Tijdens hun verplaatsingen beleven ze het ene avontuur na het andere.

‘De Hapsnurkers in de puree’ is het eerste deel van een nieuwe serie. Tosca Menten vertaalde Philip Ardaghs boek The Grunts in Trouble’ en Axel Scheffler heeft sublieme illustraties toegevoegd. Vooraan in het boek geeft Tosca Menten duiding over de herkomst van de titel!

Het is een heel grappig boek, met woordspelingen, onverklaarbare en maffe situaties, onderlinge ruzies en heel wat onnozele grappen. Tijdens het lezen kon ik niet anders dan glimlachen, lachen en schaterlachen toen ik van de ene grappige situatie in een andere rolde. Persoonlijk denk ik dat het onmogelijk is om zelf zulke grappen en situaties te verzinnen, maar dat die enkel door fantasievolle auteurs bedacht kunnen worden.

Het boek is gedrukt in grote letters wat de leesbaarheid ten goede komt en de belangrijkste woorden en zinnen zijn vetgedrukt. Het verhaal lees je het beste hardop, want dan kun je op de vetgedrukte woorden en de vetgedrukte zinnen klemtonen leggen waardoor ze ook beter tot hun recht komen.
Het verhaal is heel gedetailleerd en beeldend geschreven. De knotsgekke situaties kon ik mij zo voor de geest halen. Op heel wat pagina’s staan bijen afgebeeld en ik verklap lekker niet wat zij bijdragen in het verhaal, dat moet je zelf maar uitvissen. In het boek is voldoende spanning en alles mondt uit in een heel knotsgekke en onwaarschijnlijke ontknoping.

De komische illustraties van Axel Scheffler zijn een meerwaarde in het verhaal en vullen de tekst naadloos aan.

Dit maffe boek is uitermate geschikt om uit voor te lezen en als voorlezer kun je heel wat creativiteit en fantasie kwijt bij het verhaal. Je kunt de kinderen mee betrekken in het verhaal door met hen in dialoog te gaan of zelf knotsgekke situaties zitten bedenken of een situatie uit te vergroten, (voor)leesplezier is gegarandeerd!

Voor de specifieke humor, voor het aparte verhaal, voor de speciale karakters van en in de Hapsnurkers en voor het fijne leesplezier waardeer ik dit boek graag met vier sterren.