Pelgrim

De voettocht naar Santiago de Compostella van dag tot dag

Hans Peter Roel heeft op een cruciaal punt in zijn leven besloten de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella te lopen, een tocht van ruim 900 km lengte. Deze tocht wilde hij benutten om duidelijkheid te krijgen in zijn leven, te onthaasten en belangrijke stappen te zetten. Hij begint de route waar heel veel anderen ook starten, in Saint Jean Pied de Port, een Franse plaats aan de voet van de Pyreneeën.

Van dag tot dag tekent hij zijn belevenissen op in zijn rode aantekenboekje. Iedere dag van de 37 dagen die zijn tocht in beslag neemt, doet hij nieuwe ervaringen op, ontmoet hij bijzondere mensen die allemaal bijdragen aan zijn nieuwe inzichten en komt hij steeds dichter bij zichzelf. Wat in het begin vooral een zeer zware pelgrimstocht was met diverse fysieke ongemakken, wordt deze langzamerhand getransformeerd tot een spirituele reis met veel nieuwe inzichten en wijsheden.

Iedere dag voorziet hij van een thema, dat gedurende de dag vaak heel kloppend blijkt te zijn en ook heeft iedere dag zijn eigen song die qua inhoud zeer van toepassing is. Langzamerhand komt de auteur steeds meer bij zichzelf. Hij komt tot rust en kan van daaruit plannen maken om in de toekomst alleen te kiezen voor waar hij gelukkig van wordt. Al lezende maken we zijn worstelingen op dit gebied mee.

De schrijfstijl van Hans Peter Roel is erg prettig en beeldend. De belangrijke ontmoetingen onderweg met mensen, plekken en gebouwen zie je door zijn ogen voorbijkomen. Soms heb je het gevoel een stukje mee te lopen op deze pelgrimsroute. Ook de nodige zwart-wit foto’s verlevendigen de tekst. De cursieve tekst aan het eind van ieder hoofdstuk memoreert nog even een ontdekte wijsheid, een historisch gegeven of andere wetenswaardigheden.

Maar wat Pelgrim vooral zo aantrekkelijk maakt, is te lezen over de strijd die zich in de auteur heeft afgespeeld. Met zelfreflectie schrijft hij over zijn emoties, de dingen die hem raken en de levensinzichten die hij opdoet. Het verhaal intrigeert en roept je op om eveneens, op welke manier dan ook, te onthaasten, meer aandacht aan jezelf te geven en zo steeds meer jezelf te worden en in je eigen kracht te komen. Zijn opgedane levensmotto: ‘Ik moet helemaal niets’ kan je inspireren om ook naar de stem van je hart te gaan luisteren en een leven te creëren dat je vanuit je kern en je hart leeft.