Dochter van de onderwereld

Hoe voelt de band met een criminele vader?

Nikki Verdonk, een vijftienjarige puber, heeft een drugscrimineel als vader. Iedereen in haar omgeving is daarvan op de hoogte, maar Nikki voelt zich heel verbonden met haar vader, hoewel ze niet precies weet wat zijn activiteiten inhouden. Al snel in het verhaal wordt Nikki’s vader geliquideerd, het is onduidelijk wie die moord op zijn of haar geweten heeft. Nikki vindt het onverteerbaar dat de dader onbekend is en niet opgepakt wordt en ze neemt zich voor op zoek te gaan naar de moordenaar.

Ze komt in contact met andere criminelen, weet niet meer wie ze wel of niet kan vertrouwen. Zelfs haar moeder speelt een onduidelijke rol. Maar vastbesloten verder te komen in haar zoektocht houdt ze koppig vol. Ze heeft een sterk karakter, zeker voor een meisje van die leeftijd en komt ook vrij emotieloos over. Maar omdat het accent ligt op het ontrafelen van de gebeurtenissen, is dat in het verhaal te accepteren.

Dochter van de onderwereld leest als een trein. De stijl van Theo-Henk Streng doet prettig aan en hij bouwt de spanning goed op. Regelmatig word je op het verkeerde been gezet en het einde komt als een totale verrassing. Hoewel niet alles even geloofwaardig overkomt en er een aantal toevalligheden voorbijkomen, blijft het verhaal toch boeien. Het karakter van Nikki kent weinig diepgang. Ze gedraagt zich als een echte puber, wat zich kenmerkt door haar soms impulsieve beslissingen.

Dochter van de onderwereld is een YA-thriller met een interessant onderwerp, dat je bij de les houdt. De opbouw van het verhaal is prima. Hoewel er nogal wat personen voorbijkomen, is de rode draad prima te volgen. De onverwachte wendingen houden de aandacht gevangen, al komt het verrassende eind wel erg snel. Toch boeit het boek voldoende om er wat aangename leestijd mee door te brengen.