Divine Sundays

Divine Sundays Twee gedichtenbundels, een Engelse en een Nederlandse versie

Na het uitbrengen van What is love?, ook twee gedichtenbundels met dezelfde opzet, komt Jay A. Lecton nu met Divine Sundays, waarin opnieuw de liefde centraal staat. De liefde gevoeld en beleefd vanuit het hart, dat zomaar in een miljoen stukjes gebroken kan zijn. Als we dan de verantwoordelijkheid daarvoor bij de ander leggen, worden we telkens opnieuw teleurgesteld. Door te kiezen voor ruimte in onszelf, maken we plaats voor een ander die weer toegang kan krijgen tot ons hart.

De covers van beide boekjes zijn beschilderd met warme kleuren. De bundels zijn deze keer niet helemaal identiek van opzet. De volgorde in de Engelse en Nederlandse versie is niet helemaal hetzelfde, wel staan er in beide bundels 28 gedichten. Het titelgedicht ‘Divine Sundays’ staat in beide versies zowel in het Engels als in het Nederlands afgedrukt. Ook komen er gedichten in voor die oorspronkelijk in een andere taal zijn geschreven, zoals Spaans, Frans en Hindi. Dat de auteur van Hindoestaanse afkomst is, wordt ook in deze bundels weer duidelijk geïllustreerd .

De onderwerpen van de gedichten is heel verschillend. Van bepaalde plaatsen die bezongen worden naar een geliefde, van een ode aan de moeder naar het typeren van de vader, van een rotonde naar vegan bitterballen, de rode draad blijft steeds de liefde, het herstellen van het gebroken hart. En dat is precies de boodschap die de auteur haar lezers mee wil geven, dat deze poëziebundel de harten van een ieder mag raken.

Net als bij What is love? spreken de Engelse gedichten net iets meer aan dan de Nederlandse. Het ritme voelt natuurlijker en de inhoud van de Engelse woorden geven net iets meer kracht aan de boodschap die de auteur ons mee wil geven. De gedichten zijn ook zeer divers van stijl, sommige zijn lovend, andere humoristisch. Maar het slot van het gedicht Dankzegging (Thanksgiving) vat op een prachtige manier samen dat we allen één zijn, verbonden in liefde.

Stop, wondering why you?
Stop, wondering why her?
To the universe we belong. –Jay A. Lecton