Ik leef!

Doorleven na je kankerbehandeling

In het boek Ik leef! richt auteur Erna Oosterveen zich als ervaringsdeskundige op lotgenoten die net als zij borstkanker of een andere soort kanker hebben gehad (of momenteel hebben). Nadat ze zelf vastliep, deed ze navraag bij andere (ex-)kankerpatiënten over hoe zij de behandeling en alles daar omheen hebben ervaren. Ze interviewde daarvoor diverse mensen. Allemaal vertellen ze hun persoonlijke verhaal, maar al snel blijkt dat kankerpatiënten vaak dezelfde ervaringen delen.

In het eerste deel gaat Erna Oosterveen dieper in op de impact van kanker op je leven. Ze kijkt daarbij vooral naar de lichamelijke, psychische en sociaal-maatschappelijke kant. Je kunt hier van alles lezen over de meest voorkomende klachten die mensen tijdens de herstelperiode ervaren, zoals intense vermoeidheid, concentratieproblemen en de veranderende gevoelens rondom intimiteit. Maar ook verloren vriendschappen, het verliezen van je baan en echtscheidingen worden uitvoering besproken.

In het tweede deel duikt Erna Oosterveen dieper in op het herstellen. Ook hier lees je tips van (ervarings-)deskundigen en wordt er voornamelijk meer ingegaan op de zingeving. Hoe geef jij de ervaring van je ziekzijn een plekje en hoe ga je verder met je leven?

Dit toegankelijke boek kan een fijne ondersteuning zijn voor hen die kanker hebben gehad of er op dit moment mee worstelen. Wat het boek zo prettig maakt om het als (ex-)kankerpatiënt te lezen, is dat het diep ingaat op de periode na de behandelingen. Veel mensen ervaren juist in die periode dezelfde dingen. Het boek zal dan ook veel herkenning oproepen. Je kunt een gevoel van eenzaamheid ervaren, relaties zijn door de omstandigheden veranderd en je voelt je zelf niet meer als die persoon die je voordat je de diagnose kreeg, was. Alles lijkt veranderd. Je lichaam reageert niet meer zoals voorheen, je voelt je vaker moe en futloos en dan is er nog de angst dat de kanker terug zal keren.

Vorig jaar (2021) was ik helaas zelf aan de beurt en kreeg ik de diagnose borstkanker. Wat volgde, was een lang traject van onderzoeken, chemo en bestraling. Het was geen feestje, maar in die periode heb je nog de steun van artsen, verpleegkundigen, familie en enkele vrienden. Gelukkig liep het verhaal tot dusver bij mij goed af. Maar daarna val je min of meer in een gat. Iedereen gaat weer zijn gangetje en verwacht dat jij dat ook doet. Het gevoel van eenzaamheid wordt versterkt. Je hebt het gevoel dat je een jaar in moet halen en je wilt alles uit het leven halen wat erin zit. Het is nog een hele kunst om hier een goede balans in te vinden. De verhalen en adviezen in Ik leef! kunnen daarbij een beetje helpen.

Het boek Ik leef! wil ik dan ook van harte aanraden aan iedereen die kanker (of een andere heftige ziekte) heeft meegemaakt. Het geheel leest vrij vlot weg. Veel verhalen zullen herkenbaar voor je zijn en ook al weet je het vast al lang, dit boek bevestigt nog maar eens dat je niet de enige bent die het in deze periode zo af en toe moeilijk heeft.
Ik leef! is zeker ook een aanrader voor de mensen in de naaste omgeving van een kankerpatiënt en natuurlijk zou eigenlijk ook elke zorgmedewerker dit boek moeten lezen.