De geest en het meisje

Hoe de waarheid steeds naar boven komt!

We zijn in het jaar 1899 wanneer de Graaf van Gosswater komt te overlijden. Zijn neef en erfgenaam, Clarence, neemt de adellijke titel en de bezittingen van zijn overleden oom over. Onmiddellijk waait er een nieuwe, maar slechte wind door het landhuis en laat de nieuwe graaf zich maar al te graag gelden.

De twaalfjarige Lady Agatha Asquith wordt door Clarence uit het landhuis verbannen, omdat zij volgens de nalatenschap een bastaard zou zijn. Clarence brengt haar in contact met haar echte vader, Thomas Walters, een ganzenhoeder en timmerman. Vanaf nu verliest ze haar status, haar aanzien en wordt ze een gewoon ‘boerenmeisje’ dat aan de oevers van Gosswatermeer in een vervallen huisje gaat wonen. Lady Agatha is niet meer en heet vanaf nu Aggie.

Rond het meer dwaalt de geest van een rusteloze jonge vrouw rond. Heeft deze geest iets te maken met Aggies afkomst? Zal Aggie de waarheid achterhalen? Zal zij opnieuw een adellijke titel mogen dragen?

Lucy Strange zette haar verhaal neer in het prachtige Lake District en maakt gebruik van de natuurelementen, van een mooi landhuis en van de typische dorpen in en rond deze streek. Ik genoot met volle teugen van de beeldende beschrijvingen: een meer waar mistwolken uit opduiken, een mysterieus eiland waar de privé-begraafplaats van de familie Asquith is ondergebracht, een ronddwalende geest, het landhuis Gosswater en de beschrijving van de kerk in het dorp Penrith.

De auteur heeft een vlotte, beschrijvende schrijfstijl. Lucy Strange maakt gebruik van korte hoofdstukken met korte zinnen en fijne dialogen wat het leesplezier ten goede komt en waardoor er ook heel wat vaart in het verhaal zit. Zij slaagde in haar opzet en zette de sfeer uit de beginjaren van de twintigste eeuw prachtig neer. Een periode waarin veel mensen afhankelijk waren van de landheer en uit diens hand moesten/mochten eten, waar de adel het voor het zeggen had en het gewone volk voor een aalmoes moest werken.

Leuk vind ik hoe beetje bij beetje het familiegeheim wordt ontrafeld, hoe Aggie zich staande weet te houden en plezier vindt in haar nieuwe onbeschermde wereld en uiteindelijk openstaat voor wat er op haar pad komt. Alle personages zijn diep genoeg uitgewerkt en komen in het verhaal allemaal tot hun recht. De verhaallijnen lopen mooi naast en door elkaar om uiteindelijk uit te monden in een fijne, spannende en onverwachte plot.

Naar mijn gevoel is het belangrijkste onderwerp in dit boek een zoektocht naar identiteit, naar afkomst met een grote vraag die door heel het boek sluimert: ‘Wie ben ik?’. Vriendschap, vertrouwen, familie, gerechtigheid en hebzucht zijn de onderliggende thema’s.

Ik ben ook fan van de mooie mysterieuze cover, die heel goed op het verhaal aansluit: een meer met op de achtergrond een landhuis en op de voorgrond een vrouwelijke geest en een aantal grafstenen. Tof gegeven vond ik ook dat elk hoofdstuk voorafgegaan wordt door een rank klimop, wat het mysterieuze karakter van het verhaal mijns inziens onderschrijft!

Ik ben er zeker van dat de doelgroep 10+, maar ook oudere lezers en zelfs volwassenen van dit boek zullen genieten. Misschien dat de doelgroep na het lezen zich wil verdiepen in de geschiedenis van begin 19e eeuw, wat ik een heel leuk idee zou vinden, zodat ze ontdekken dat vroeger ook niet alles rozengeur en maneschijn was!

Voor het vermengen van historische elementen met fijne beschrijvingen en het creëren van een opwindende mysterieuze sfeer waardeer ik dit boek heel erg graag met 5 sterren.