Het verlangen van de prins

Een wees, een spookschip, een vloek en een mysterieuze prins!

Lode woont al zeven lange jaren in Huize Landvast, een tehuis voor vondelingen en wezen. Hij spoelde aan op een strand, werd door een visser gevonden en naar het tehuis gebracht. Niemand wist waar hij vandaan kwam, hoe hij heette, wie zijn ouders waren. De beheerders van het tehuis gaven hem de naam Lodewijk Loodsman, maar iedereen noemde hem Lode. In het tehuis was er heel weinig ruimte voor plezier maken. Dag in dag uit moesten de kinderen leren, huiswerk maken, klusjes opknappen en zich houden aan allerlei ‘nutteloze’ regeltjes.

Lode vlucht geregeld weg in zijn dromen. Daarin verschijnen zijn vader en moeder, maar ook een schip en een jongen met een tulband, zwarte wolken, bliksem en felle stormen… Lode kan de dromen niet verklaren, maar weet wel dat het schip uit zijn dromen identiek is aan het schip dat aan een touwtje om zijn nek hangt.

Wanneer oma Walyu in de keuken van het tehuis komt werken, vertelt ze verhalen uit haar thuisland Indonesië. Het verhaal over haar eigen jeugd maakt de meeste indruk op Lode. Het ging over het vissersdorpje Balenyan, waar voor de kust het vervloekte eiland van de prins met een mooi paleis lag. Geregeld braken er stormen uit, zag men donkere wolken en verklaarde dit als de razernij, de woede van de prins. Lode herkende hierin zijn eigen dromen…

Als op een dag een geheimzinnige driemaster aanmeert in de haven van Lode’s dorp, klimt hij stiekem aan boord en volgt de circusvoorstelling die de bemanning geeft vanonder een zeil. Lode raakt echter verstrikt in de zeilen, slaapt noodgedwongen aan boord en droomt dan van de prins. ‘s Morgens kan hij het schip niet meer verlaten, de vloek van de prins houdt hem nu voor altijd op het schip.

Op het schip leert Lode al vlug de andere bemanningsleden kennen, sluit vriendschap met een paar van hen, werkt in de keuken en komt beetje bij beetje meer over het schip, over de kapitein en over de vloek van de prins te weten. De meeste bemanningsleden leggen vervolgens hun hoop bij Lode om de vloek van de prins te kunnen doorbreken. Zal het Lode lukken? Welke valkuilen en mysteries moeten hij en de bemanningsleden hiervoor trotseren?…

Het verhaal flirt met het heden en verleden. Het is een modern sprookje, maar een sprookje met een boodschap: nl. vertrouw op mensen, blijf vechten en er steeds voor gaan, laat je niet te snel van de wijs brengen en geef nooit op, maak vrienden en weet dat vriendschap je een heel eind op weg kan helpen, want uiteindelijk is er voor elk probleem, voor elk obstakel een oplossing. Het is vooral een pakkend verhaal over een wees op zoek naar zijn identiteit, naar zijn roots…

De auteur heeft een heel vlotte, fijne, tot de verbeelding sprekende en beschrijvende schrijfstijl. Van begin af word je als lezer in het verhaal gezogen en wil je verder blijven lezen.

Het verhaal van Het verlangen van de prins is spannend, mysterieus, fantasievol en met een vleugje humor in de beschrijvingen van de personages, de eeuwenoude dieren, de setting. Soms lieten deze beschrijvingen mij denken aan de verhalen en de zeemonsters in Jules Verne’s werk.
Veel prachtige illustraties geven niet alleen kleur aan het verhaal, maar dragen het verhaal mee. Marieke Nelissen is een echte kunstenaar, haar illustraties zijn meer dan tekeningen: het zijn pareltjes van kunstwerken.
De doelgroep vanaf 9 à 10 jaar zal zeker smullen van dit boek.

Voor het mooie exotische zee- en reisverhaal, voor het totaalconcept, de opsmuk, de creativiteit waardeer ik dit boek met heel veel plezier met vijf sterren.