Jolien en Jef – De Spelletjesopa

Recensie Jolien en Jef – De Spelletjesopa door Jolanda Kalkman:
Jolien en Jef zijn beste vrienden. Ze leerden elkaar kennen toen de auto van Joliens oma stuk was en in de garage van Jefs vader gerepareerd moest worden. Joliens oma is de liefste oma die er bestaat. En nu is haar oma ook een beetje de oma van Jef. Alleen vergeet oma steeds meer en daarom zit ze in het verpleeghuis. Jolien en Jef gaan vaak bij oma op bezoek en daar ontmoeten ze een meneer die elke dag kaartspelletjes speelt. Hij wordt hun spelletjesopa. Maar opa wint altijd! Daarom gaat Jef op zoek naar een spel waarbij hij eens een keer van opa kan winnen!

De spelletjesopa is het tweede deel van de serie Jolien en Jef. Eerder verscheen De vergeetachtige oma. Het belangrijkste thema dat in de boeken terugkomt, is wat er gebeurt wanneer je oma of opa zo vergeetachtig wordt, dat hij of zij niet langer meer thuis kan blijven wonen. De ingrijpende beslissing om oma of opa dan op te laten nemen in een verpleeghuis, heeft niet alleen invloed op de kinderen, maar zeker ook op de kleinkinderen. In het geval van Jolien besloten haar ouders te verhuizen, zodat ze dichter bij oma kwamen te wonen. Maar Jolien vond dit helemaal niet leuk! In De spelletjesopa lijkt het er zelfs op dat ze opnieuw moet verhuizen, omdat haar ouders een aanbod hebben gekregen om in een gastenhuis te komen werken. Jolien en Jef verzinnen ook hiervoor een plan, zodat dit niet door hoeft te gaan, maar of hun plan gaat werken?

Jolanda Zuydgeest is de schrijfster van de Jolien en Jef serie. Bijzonder aan deze serie is dat het om heel persoonlijke onderwerpen gaat. In elk boek laat de schrijfster een belangrijk maatschappelijk thema aan bod komen. Thema’s die voor kinderen heel herkenbaar zullen zijn. De illustraties uit de boeken zijn gemaakt door haar dochter Jennifer. Deze ogen eenvoudig maar wel helemaal passend bij het verhaal.

Spelletjesopa was vroeger melkboer. Ook dit beroep is niet toevallig gekozen, want de vader van Jennifer was melkboer. Een beroep dat helemaal uit het straatbeeld is verdwenen, maar door het uit te leggen in een kinderboek niet vergeten wordt. Nog een laatste detail dat laat zien hoe persoonlijk het boek is, is hond Knofje. Hij komt ook in het verhaal voor en is tegelijkertijd ook de echte hond van de schrijfster.

De spelletjesopa is geschreven voor kinderen op de basisschool. Kinderen die goed kunnen lezen, kunnen dit boek zelf lezen, maar je kunt het ook prima voorlezen aan jongere kinderen. Ik heb dit boek voorgelezen aan mijn dochter (net 6). Zij was, denk ik, nog net te jong voor het verhaal om alles te begrijpen. Maar ondanks dat vond ze het een erg leuk verhaal en was ze steeds benieuwd hoe het verder zou gaan.

Annechien: “Ik vond het een leuk verhaal. Vooral het melkboerspel dat Jef had verzonnen, vond ik leuk. Jef en Jolien deden soms best een beetje stoute dingen, dat vond ik spannend. Mevrouw Een vond ik eerst ook een beetje eng, maar eigenlijk was ze heel aardig. En weet je wat ik wil? Net als Jolien ook een auto in onze tuin!”

Ik heb erg genoten van dit boek. Ik vind het juist erg fijn dat belangrijke thema’s zoals dementie en de gevolgen hiervan in kinderboeken verwerkt zijn. Hierdoor kunnen ze prima op school (voor)gelezen en besproken worden.