De flat aan het einde van de wereld

De oma van Björk heeft door een val haar bekken gebroken. Björks papa werd als enige zoon door het ziekenhuis hierover ingelicht en zijn echtgenote is van mening dat het hun plicht is om tijdelijk voor Briet te gaan zorgen. Evident is dit niet, want Briet woont op een eiland in een groot huizenblok en haar enige zoon vertrok tweeëntwintig jaar geleden en had van toen af geen enkel contact meer met zijn moeder of de andere eilandbewoners. Uiteindelijk zal het gezin, bestaande uit Björk, Ingo haar broer, Kappi de hond, haar vader Atli en moeder Fanney, met het schip afreizen.

Aangekomen valt Björk van de ene verbazing in de andere: iedereen woont samen in het grote gebouw ‘de Flat’ waar oma huisbewaarder van is, waar iedereen specifieke taken moet uitvoeren, waar niemand een eigen keuken heeft, waar iedereen moet meehelpen elektriciteit op te wekken, waar alles en iedereen nauwlettend in de gaten wordt gehouden, waar er bijna nergens wifi is en waar de kinderen nog nooit een hond hebben gezien. Wanneer Björk verneemt dat hun tijdelijk verblijf maanden zal duren, omdat de laatste boot is afgevaren en pas opnieuw aanlegt in het voorjaar, is het hek van de dam. Al snel beseft Björk echter dat ze ondanks alles moet trachten te overleven en het beste uit haar eilandverblijf moet maken.

Wat een fijn boek was dit!
Al heel snel had ik sympathie voor Björk, die in een totaal andere wereld terechtkomt en geen enkel houvast meer heeft. Ik vond het wel leuk, maar tegelijkertijd ook heel confronterend dat Björk op een heel abrupte manier duidelijk wordt gemaakt dat van al haar luxe, gewoontes en evidenties op het vasteland, niemand op het eiland daar een boodschap aan heeft. Sterker nog, voor alles moet gewerkt worden ten voordele van iedereen in de gemeenschap.

Het hele boek draait om Björk. Haar personage is door de auteur voldoende diep uitgewerkt en ze wordt neergezet als een vrij vrolijk, ad rem en speels kind.

Tijdens het lezen viel het mij op dat er heel wat levenslessen, zoals eenzaamheid, vertrouwen en naastenliefde, maar ook respect voor de natuur in het boek verwerkt zitten. Het is naar mijn gevoel ook een kritisch boek, omdat de nadruk wordt gelegd op onze wegwerpmaatschappij en dat men op het eiland eigenlijk met weinig tevreden is en kan zijn. Niets hiervan verstoort het leesplezier, want deze boodschappen zitten subtiel verborgen in het verhaal. Het cliché van de gesloten norse IJslandse bevolking werd niet uit de weg gegaan, maar door het verhaal heen blijkt ook dat als deze mensen je eenmaal beter leren kennen, ze ontbolsteren en je in hun armen sluiten.

De auteurs hebben een heel vlotte, aangename en boeiende schrijfstijl met heel wat humor. Door een mysterie in het boek te verwerken dat eindigt in een fantastische plot, zit er ook heel wat spanning in het verhaal.

Dit leuke, fantasievolle en heerlijke jeugdboek met een sterk verhaal waardeer ik graag met vijf sterren.