Offerkind

Recensie Offerkind door Pierre Peeters:
Van massagraf tot een mooi op historische feiten geënt boek.

Offerkind is het laatste boek van Rob Ruggenberg, die kort na het voltooien van dit werk, op 73-jarige leeftijd overleed. De auteur laat een heel grote leemte na.

Zoals alle voorgaande boeken van deze auteur is ook Offerkind gebaseerd op ware feiten. Dit verhaal speelt in Wassenaar, de plek waar Rob Ruggenberg opgroeide en waar in april 1987 bij toeval in de duinen twaalf goed bewaarde skeletten werden opgegraven. Dit feit zette de auteur aan om een jeugdroman, waar fictie en ware historische feiten tot een boeiend geheel worden versmolten, te schrijven.

Het boek start met een interessante en pakkende proloog die de lezer onmiddellijk meevoert naar het nog niet bestaande Nederland, vierduizend jaar geleden.

Aïn, dochter van stamhoofd Te Ka, heeft een hekel aan haar oudste broer en toekomstig stamhoofd Aab. Aab is eropuit om zijn zus Aïn tot zijn eerste vrouw te nemen, waar zijzelf allerminst mee opgezet is. Wanneer in het dorp een lelijke vrouw met kort geknipt haar en een paarse wijnvlek boven haar rechteroog opduikt, is er tumult in het dorp. De vrouw toont barnsteen, steen afkomstig uit het paleis van de zeegodin. Aïn heeft veel interesse voor de vrouw en haar barnsteen. Ze smeedt een plan: het dorp en vooral haar broer Aab ontvluchten. Zij wil zelf beslissen wat ze met haar leven aanvangt en vooral met wie! Wanneer Aab Aïn tot zich wil nemen, ontstaat er tussen beiden een gevecht, waarbij Aïn Aab doodt.

Kraai, de paria van het dorp, die alle vuile en smerige klusjes moet opknappen, heeft alles zien gebeuren. Hij helpt Aïn om het lichaam van Aab te doen verdwijnen en samen vluchten ze weg uit het dorp, op zoek naar toekomst, geluk, liefde en vrede.

Hij is smoor op Aïn en hoopt dat ze ook iets voor hem voelt. Kraai is een jongen van twee culturen, zijn vader behoorde tot het Oude Volk en zijn moeder was de zus van stamhoofd Te Ka. Kraai valt onmiddellijk op door zijn gestalte, zijn donkere sluike haar en zijn glinsterende zwarte ogen.

Op hun vlucht moeten ze rekening houden met de Jonge Wolven, met de mensen van het Oude Volk, met het moerasvolk, met de moerasgodin, met andere goden, met… Wanneer ze voorbij een offerplaats komen, besluit Aïn het offerkind te redden uit handen van de medicijnman, de rode hertenman. Zullen Aïn, Kraai en het offerkind overleven? Hebben zij samen een toekomst? Kunnen zij het hoofd bieden aan de vele gevaren en ontberingen die ze op hun vlucht tegenkomen?…

In drie hoofdstukken, voorafgegaan door een proloog en eindigend met een epiloog, voert de auteur ons met de hoofdfiguren Aïn, Kraai en het offerkind door de laatste bronstijd. Deze periode wordt gekenmerkt door heel veel bijgeloof, hekserij en goden. De auteur beschrijft de leefwereld van de verschillende stammen/gemeenschappen en hoe armtierig en schraal ze leefden. Het was niet altijd rozengeur en maneschijn: onverbloemd beschrijft de auteur de gruwel, de moorden, de wrevel en de wreedheid in een leefgemeenschap maar ook tussen stammen en andere culturen.

Naast het belang van water, moeras en rivieren heeft hij veel aandacht voor de plaats van minderheden (Kraai) in een groep en voor identiteit/persoonlijkheid/ontwikkeling (Aïn). Het boek boeit van begin tot einde en is een mooie geromantiseerde historische schets geworden. Achteraan in het boek heeft de auteur ter verduidelijking een verantwoording geschreven en voegde hij eveneens een interessante verklarende woordenlijst bij.

Rob Ruggenberg heeft een heel fijne, vlotte, beschrijvende en onomwonden schrijfstijl. Zoals zijn vorige boeken leest dit boek erg vlot, boeit het enorm en verveelt het nooit. Rob Ruggenberg pleegde opnieuw uitstekend en uitgebreid onderzoek voor dit boek. Alle historische elementen zijn door eminente derden gecontroleerd of op zijn minst aangedragen.

De karakters van Aïn, Kraai en deels het offerkind dragen het boek.

De cover werd getekend door Martijn van der Linden en laat Kraai op de vlucht zien. De getekende binnenkaart is van Peter-Paul Rauwerda en toont de volledige vluchtroute van Aïn, Kraai en het offerkind.