Tiffany Dop

Recensie Tiffany Dop door Pierre Peeters:
Tiffany Dop verscheen voor het eerst in 2009 en de huidige uitgave is dan ook een herziene versie.

Tiffany woont met haar moeder en haar twee halfbroers in een flat in een Groningse achterbuurt. Echte gezinsliefde is haar onbekend, want haar moeder prostitueert zich en de broers lummelen maar wat rond en blinken uit in niets doen, televisie kijken, bankhangen en keet schoppen.

Wanneer Tiffany tijdens een eenzaam moment in het winkelcentrum een baby in haar handen geduwd krijgt, wordt ze op slag verliefd en staat haar besluit vast: ze wil een baby. Ze weet zeker dat ze een goede moeder zal zijn en dat ze haar kind een veel beter thuis en opvoeding kan geven.

Maar hoe geraak je nu in hemelsnaam zwanger? Een man vinden lijkt niet zo simpel. Gelukkig ontmoet ze Olivier, een jongeman die haar hulp biedt en haar behoedt voor de verkeerde keuzes.

Tjibbe Veldkamp schreef over een beklijvend onderwerp een toch wel luchtig en grappig boek.

Hij is er mijns inziens heel erg goed in geslaagd om het onderwerp tienerzwangerschappen heel bespreekbaar te maken en meisjes te laten inzien dat er nog andere wegen bewandeld kunnen worden vooraleer je leven overhoop te gooien.
Ik ben ervan overtuigd dat tienermeisjes die dit boek lezen even zullen nadenken en niet anders kunnen dan besluiten om eerst iets van hun jeugd te maken, wat levenservaring op te doen, misschien zelfs te gaan studeren, vooraleer een kind op de wereld te zetten en al dan niet een gezin te stichten.

Frappant vond ik ook hoe de auteur subtiel beschrijft dat de hoofdfiguur echt geen kaas heeft gegeten van seks en evenmin echt goed weet hoe men liefde bedrijft, maar toch zo bij de pinken is om haar toevlucht in films te zoeken.
De auteur is er zeker in geslaagd een uitstekend beeld te geven van een ‘marginaal’ gezin. Ik vond het heel confronterend dat jonge mensen in erbarmelijke omstandigheden moeten wonen, leven en dat onder hun ogen de moeder zich prostitueert maar hun anderzijds ook de harde buitenwereld leert kennen.

De auteur heeft een heel vlotte en aangename schrijfstijl. Wel heb ik mij uitermate gestoord aan het Groningse dialect van de moeder. Ik vind dat, zonder afbreuk te doen aan het verhaal en de context van de dialogen, dit evengoed in Algemeen Nederlands kon geschreven worden. Los hiervan boeide het boek van begin tot einde.
De psyche van Tiffany Dop werd heel erg goed en diep uitgewerkt. De randfiguren hebben allemaal hun specifieke rol binnen het verhaal en vullen het verloop goed aan.

Tiffany Dop is een heel mooi boek, waarvan ik denk dat het bij de doelgroep 12+ klassikaal kan ingezet worden om naast seksualiteit en marginaliteit het onderwerp tienerzwangerschappen te bespreken.

Het boek kan jongeren de ogen openen en aanzetten om goed na te denken over eventuele gevolgen van eender welke daad of actie.