Buitenaards

Recensie Buitenaards door Hannie van Grol:
Zijn wij de enige bewoners in het universum?

Eind 2017 ontdekten wetenschappers van een Hawaïaans observatorium een object dat door ons zonnestelsel zweefde. Zoals wel vaker werd meteen verondersteld dat het om een meteoriet of komeet zou gaan. Alleen in dit geval werd dat erg onwaarschijnlijk geacht, omdat het voorwerp erg snel bewoog, geen gas of puin achterliet en een vreemde afwijkende baan beschreef. Avi Loeb, wetenschapper van Harvard, opperde het geavanceerde idee dat het hier om een product van een intelligente buitenaardse beschaving zou kunnen gaan.

Allerlei theorieën passeerden de revue en er werd geen enkel bewijs geleverd dat ze hier te maken hadden met de al eerder bekende objecten. En waarom dan niet de mogelijkheid onderzoeken, of hier sprake kon zijn van een geheel afwijkend object, afkomstig uit een andere beschaving?

Het boek begint met een inleiding en een eerste kennismaking met het bijzondere object. Daarna wordt de afkomst van Avi Loeb beschreven, hoe zijn overgrootvader in de dertiger jaren vertrok vanuit Duitsland naar Israël. Later is Loeb zelf verhuisd naar de Verenigde Staten waar hij zich na zijn studie filosofie vestigde als wetenschapper. Hij werd hoogleraar sterrenkunde en directeur en oprichter van Black Hole Initiative, waardoor hij later nog samenwerkte met Stephen Hawkins.

In zijn boek Buitenaards beschrijft hij zijn fascinatie voor het bijzondere object dat de naam Oumuamua krijgt. Van allerlei kanten belicht hij de mogelijkheden die er zijn om dit voorwerp te definiëren. Hij gaat zowel bekijken wat er zichtbaar zou zijn als het om een meteoriet zou gaan, maar ook de mogelijkheden voor een interstellaire bezoeker worden beschreven, zodat niets van tevoren uitgesloten dan wel met zekerheid vastgesteld wordt. Verschillende hypotheses komen langs.

Het boek leest als een spannend verslag van een zoektocht die alle kanten op kan gaan. De afwijkingen worden onderzocht, zodat een voor een oplossingen onder de loep worden genomen. Hierbij gaat Loeb uit van bescheidenheid. Mocht hier sprake zijn van een buitenaardse beschaving, dan kan dat een veel hoger ontwikkelde zijn dan de onze. En als er niet uitgegaan wordt van nieuwe mogelijkheden, blijft de onderzoeksblik beperkt tot dat wat reeds bekend is. De conclusie die steeds getrokken wordt, is: “En toch week het af van zijn baan.”

Buitenaards leest prettig weg. Hier en daar wordt wel wetenschappelijke taal gebruikt, maar die wordt ook meteen goed uitgelegd. Want, zoals de auteur bepleit, is het belangrijk dat iedereen deze bevindingen te weten krijgt. Tenslotte worden alle onderzoeken uiteindelijk betaald uit publieke gelden. De auteur maakt ons deelgenoot van een bijzonder fenomeen dat niet bewezen is, maar hypothetisch zeker een grond van bestaan heeft. Zeer interessante materie!