Verlichte duisternis

Recensie Verlichte duisternis door Sheila Vermeulen:
Kan zij zijn duisternis verlichten?

Lauren dacht dat zij en Mason nu wel dichter bij elkaar zouden komen. Maar er ontstaat telkens een nieuwe kloof. Elke keer wanneer ze denkt zich te kunnen koesteren in hun geluk, gebeurt er iets waardoor de afstand opnieuw ontstaat. Steeds trekt een van hen zich toch weer terug.

“Alhoewel Andrew met zeker dertig man bij mij was achtergebleven, bewees dit dat Mason gekwetster was dan ik had gedacht. Anders was hij nooit zonder mij vooruit gegaan. Tijdens de rit probeerde ik orde in al mijn gevoelens te scheppen. Duidelijk was dat ik nog steeds tijd nodig had. Mason had me met zijn keuzes echt pijn gedaan.”-Hannah Hill

Toch zijn ze uiteindelijk op een punt gekomen waar het meeste wel besproken is en hun onderlinge confrontaties grotendeels zijn beslecht. En dan, net als alles lijkt te kloppen, slaat het noodlot toe en zijn Mason en Lauren genoodzaakt voor elkaar te vechten in een gevecht dat niet gewonnen lijkt te kunnen worden.

Zullen Lauren en Mason aan den lijve moeten ondervinden dat liefde weliswaar bergen kan verzetten, maar dat wraak hun wereld op zijn grondvesten kan laten trillen?

Verlichte duisternis is het afsluitende deel uit de vierdelige Duisternis serie van Hannah Hill, die daarmee een angstaanjagend spannende dark-romance serie heeft afgeleverd.

Na het slot van deel drie is het haast onmogelijk om niet gelijk door te willen lezen in Verlichte duisternis. Hannah Hill bond de lezer met die cliffhanger opnieuw aan de serie en stelt niet teleur met dit vervolg. Het verhaal wordt direct na de cliffhanger opgepakt en de vragen waarmee je achterbleef, zullen nu zoveel mogelijk worden beantwoord.

Voor zover ik me kan herinneren, hebben niet veel boeken zoveel conflicterende gevoelens bij mij opgeroepen als deze serie. Dat hoeft echter niet als verkeerd te worden uitgelegd. Het betekent juist dat de auteur je raakt met haar verhaal. En na al diverse series van Hannah Hill te hebben gelezen, weet ik één ding zeker: deze auteur weet hoe ze verschillende emoties op kan roepen bij haar lezers.

Hannah Hill blijft zoveel mogelijk bij de persoonlijkheid die haar personages al vanaf deel één bezitten. Ze maken uiteraard een ontwikkeling door, maar de gevaarlijke karakters worden niet ineens in de ideale schoonzoons veranderd. Door hierin bijna geen grote concessies te doen, blijft de onheilspellende sfeer en identiteit, op een klein stuk aan het einde na, door de serie heen behouden.

Met Verlichte duisternis komt er een einde aan een dark-romance serie die je uitdaagt om een lichtje in de duisternis te vinden en je ondanks alles laat hopen dat de personages elkaar weten te vinden. Dit laatste deel krijgt 4 sterren van mij.