Gerda de Goudvink

Recensie Gerda de Goudvink door Jolanda Kalkman:

Dit prentenboek begint niet zo vrolijk als de meeste andere prentenboeken. Gijs, de eigenaar van de volière is dood. Alle vogels in de volière zijn nu stil. Ze zijn verdrietig omdat hij er niet meer is. Er is nu niemand meer die voor vers water en zaad zorgt. Daarom besluiten de vliegende vogels dat het tijd is voor een wijs overleg op het bovenste stokje. De loopvogels kunnen daar niet bij zijn. Net als Gerda de Goudvink. Want zij kwam als laatste in de volière. Gerda vindt dit niet eerlijk en laat haar stem horen, maar of haar ideeën nu wel zo eerlijk zijn voor iedereen…?

Gerda de Goudvink is geschreven door Mark Haayema en is het tweede deel uit de verhalen uit de volière. Eerder verscheen Johannes de Parkiet. Mark Haayema schrijft het liefst verhalen die mensen aanzetten tot verder denken. Dat is met dit prentenboek zeker gelukt! Om in dit prentenboek te beginnen met (voor)lezen, moet je eerst door de zogezegde deur het verhaal binnenkomen. De deur staat voor een steeds terugkerende symboliek in het verhaal. Bijvoorbeeld met de vraagstelling welke kleur zou jij een deur geven, wanneer de ene groep hem blauw wil verven en de andere groep juist geel?

Ik heb dit prentenboek voorgelezen aan mijn dochter van zes. Toen ze deze vraag kreeg, moest ze er echt even over nadenken, maar ze kwam er niet uit. Aan het eind komt deze vraag terug en toen was het voor haar heel duidelijk: de deur werd groen! Grappig om te zien hoe deze eenvoudige symboliek kleuters (en hun voorlezers) aan het nadenken zet en hoe eenvoudig de oplossing kan zijn.

Dit prentenboek maakt het mogelijk om samen met jonge kinderen over moeilijke onderwerpen in gesprek te gaan. Wat gebeurt er eigenlijk met de dieren wanneer iemand overlijdt? Is het eerlijk om niet iedereen bij een overleg te betrekken? Mag je zomaar onderscheid maken? Hoe maak je een keuze die voor iedereen even prettig is? Ook ik ging met mijn dochter over deze vragen in gesprek en ik moet zeggen dat ze met verrassende antwoorden kwam. “Alle vogels zijn toch gewoon vogels? Waarom gaan ze dan niet op de grond met elkaar in overleg?”

De illustraties in het prentenboek Gerda de Goudvink zijn gemaakt door Medy Oberendorff en deze zijn echt schitterend. Oberendorff maakt verfijnde en zeer gedetailleerde illustraties. De vogels uit de volière lijken precies op de echte vogels uit de natuur. Dit vind ik echt heel knap gedaan. Ook mijn dochter was daarvan onder de indruk, want volgens haar zouden de vogels zo uit het boek kunnen vliegen.

Een prentenboek dat er zo schitterend uitziet, is alleen al door de illustraties een feestje om te hebben. Maar juist doordat het verhaal ook nog een inhoud heeft, is het in zijn totaal een pareltje geworden. Niet alleen voor thuis, maar ook in de onderbouw is het een aanrader. Zelfs in de politiek kunnen ze er nog iets van leren. Op het einde van het prentenboek laat de schrijver weten dat de verhalen in de volière verdergaan, ook al is voor ons nu het boek uit. Wij zijn erg benieuwd hoe het nu met Cor Kanarie en de ziekte van Tureluur gaat en willen dit boek wanneer het beschikbaar is, zeker ook gaan lezen en bekijken.