Liefde, natuurlijk is een sprankelende feelgoodserie over vier vriendinnen, geschreven door Susan Muskee.

Susan Muskee (1993) schrijft ’s zomers het liefst op haar dakterras in de zon en ’s winters op de grond in de woonkamer met haar rug tegen de radiator (niet erg arbo-technisch verantwoord, wél lekker warm). Als freelancetekstschrijver reist ze het hele land door, maar ze komt altijd terug naar ‘haar’ stad Deventer. Al was het maar voor de liefdes van haar leven: haar vriend Coen en haar kat Tony. Niet per se in volgorde van belangrijkheid.

In Scones & spotlights gaat Cleo’s leven z’n gangetje. Daar is dan ook alles mee gezegd. Het is dat ze pas eenentwintig jaar geleden is geboren en niet in 1982, anders was ‘Is dit alles’ van Doe Maar speciaal voor haar geschreven. Ze werkt, organiseert etentjes met haar vriendinnen Kim, Sophie en Abigail, pakt zo nu en dan een yogaklasje mee en o ja, is tot over haar oren verliefd op Sjoerd, de jongen die tijdens die lessen altijd op een matje schuin voor haar zit maar waarschijnlijk niet eens weet hoe ze heet.

Haar droom om ooit muzikant te worden heeft Cleo aan de wilgen gehangen sinds ze werd afgewezen voor het conservatorium. Totdat Sophie een video van haar op een karaokeavond online zet en Cleo volledig viral gaat. Ze wordt gescout voor een talentenjacht en het lijkt de kickstart van haar carrière. Dit is de big break waar ze zo op hoopte, maar waarom voelt het dan niet zo?

In Polaroids & poederdozen is de tweeëntwintigjarige Kim is terug uit Italië, waar ze samen met haar ‘grote liefde’ Fabian een studio zou opzetten en aan haar afstudeerproject voor de opleiding fotografie zou werken. Maar alles liep anders: er was geen studio en Fabian had Kims geïnvesteerde geld in eigen zak gestoken. Tienduizend euro armer, nog altijd niet afgestudeerd en met haar hart aan diggelen keerde Kim terug naar Nederland. Inmiddels is ze drie maanden thuis, maar ze voelt zich nog altijd niet zichzelf. Ze heeft haar camera al tijden niet opgepakt. Gelukkig nodigt haar artistieke tante Pauline haar uit om een poosje in Berlijn te komen wonen. Pauline deelt er een huis met drie andere kunstenaars, met wie Kim de bruisende stad en het Berlijnse nachtleven ontdekt. Langzaamaan lijkt ze haar draai weer te vinden, maar dan zet een verliefdheid weer het een en ander op losse schroeven.

In Marathons en mokkataart is Abigail druk met de verbouwing van haar vaders sportschool. Alles loopt op rolletjes, tot ze er opeens alleen voor komt te staan omdat haar vader en broer allebei naar het buitenland vertrekken. De mannen hebben er het volste vertrouwen in dat Abigail het redt, maar daar is ze zelf niet zo zeker van… Durft ze haar naasten te vertellen dat ze eigenlijk best gestrest is, en dat ze steeds vaker aan haar moeder moet denken, die vijftien jaar geleden met de noorderzon vertrok?

In café The Rolling Scones ontmoet Abigail Robin, bij wie ze zonder schroom haar hart lucht. Met Robin in de buurt doet Abigail niet alleen bijzondere ontdekkingen over zichzelf, maar ook over haar familie…

In Siervuurwerk en sneeuwvlokken is Sophie net aangekomen in New York, waar ze voor de enorme uitdaging staat zich zo snel mogelijk te settelen in haar mini-appartementje en een baan te vinden. Gelukkig kan ze nog even vooruit met haar spaargeld, want hoeveel ervaring ze tijdens haar stages ook al heeft opgedaan, ze wordt nergens op gesprek gevraagd. Om het allemaal nog een tandje ingewikkelder te maken, blijkt Liam niet bepaald over te lopen van enthousiasme over Sophies terugkeer. Net als het hart haar in de schoenen zakt, ontmoet ze haar nieuwe buurvrouw June, die haar aanmoedigt te blijven solliciteren én haar een cursusje New York geeft. Maar hoe groot de bruisende wereldstad ook is, Liam blijkt moeilijk te ontwijken…