Bevroren behoeften

Recensie Bevroren behoeften door Hannie van Grol:
Smeltend ijs

Deze debuutroman van Marij van der Meij speelt zich voor het grootste deel af in Australië. Het is november 1995. Op een strand is in een pakket een vrouw gevonden die ontwaakt in het ziekenhuis van Cairns en zich niets herinnert. Niet wie ze is en niet wat ze heeft meegemaakt. Arts en psychiater Jane Vlachos vertelt haar dat haar naam Mia van Hof is, dat ze de Nederlandse nationaliteit heeft en dat ze drie maanden spoorloos was.

Als ze het ziekenhuis kan verlaten, neemt Jane het op zich Mia bij zich in huis te nemen en zo toezicht op haar te kunnen uitoefenen. Daar ontmoet ze nog twee andere vrouwen, Fiona en Sarah. Er ontstaat een bijzondere band tussen de vier, die allemaal hun eigen problemen hebben. Stukje bij beetje komen herinneringen terug, al is het niet altijd even welkom wat er bovenkomt. Door de bijzondere band die de vier dames met elkaar hebben, worden ze allemaal geconfronteerd met hun verleden dat ze krampachtig hebben proberen te verbergen. Een gevolg daarvan is, zoals de titel aangeeft, dat je de onvervulde behoefte om gezien en gehoord te worden hebt ingevroren. En als je wel liefde ontvangt, herken je die niet, omdat de ijsklomp in de weg zit.

Het verhaal ontwikkelt zich langzaam. Mia herinnert zich in flarden wie ze is, waar ze leefde en welk werk ze deed. Door de confrontaties op te zoeken komen ook de ontbrekende herinneringen terug. De vrouwen steunen elkaar, maar komen ook hun eigen verleden tegen, wat voor de nodige botsingen zorgt. Hoe moeilijk het ook is het verleden onder ogen te zien, toch zorgt het opzoeken van het verleden voor de uiteindelijke oplossing, zoals de volgende zin in het boek aangeeft:
“Niets kan veranderen als je niet weet wie je bent, je jezelf niet onder ogen ziet.”

Twee van de vier vrouwen hebben de Griekse nationaliteit, een van hen is Ierse en de ik-figuur komt uit Nederland. Samen gaan ze hun roots onderzoeken, wat uiteindelijk voor de nodige opluchting zorgt. De auteur beschrijft het verblijf in Australië, Griekenland en Nederland met liefde. Ze geeft er duidelijk blijk van dat ze de landen goed kent. En vooral het Noordzeestrand speelt een belangrijke rol in het verhaal. De liefde voor de verschillende landen is overal herkenbaar.

De stijl van Van der Meij is vlot en toegankelijk. Wel is het zaak gefocust te blijven tijdens het lezen, omdat er veel informatie wordt prijsgegeven die tussen de regels door duidelijk wordt. De karakters worden goed uitgediept en psychologisch sterk neergezet.

Bevroren behoeftes is een boek over vrouwenliefde, jeugdtrauma’s, verstopte verlangens en het terugwinnen van het vertrouwen. Marij van der Meij is pas na haar pensionering begonnen met schrijven, hopelijk volgt er nog veel meer werk van haar hand.