De eerste priesteres

Recensie De eerste priesteres door Pierre Peeters:
Naar het prilste begin van onze beschaving!

De eerste priesteres is na Het heksenhuis en Reimer het derde boek dat ik van Jacqueline Zirkzee las. Ze maakte indruk op mij en verraste mij met deze historische literaire roman.

De eerste priesteres is het verhaal van Inanna en Eridu, een tweeling waarvan de jongen Eridu mismaakt is. Volgens de overlevering zou een dubbelgeboorte ongeluk brengen, maar Anu, de vader van de kinderen, liet zijn nakomelingen in leven. Hun moeder stierf in het kraambed. Zij leefden in het Dorp van de Reiger, gelegen aan een stroom die men ‘Serpent’ noemt, waar Inana werd opgeleid door haar grootmoeder Nanna en tevens de ziener van het dorp. Ze hebben speciale gaven en kunnen zich verplaatsen in o.a. dieren of zien dingen die staan te gebeuren.

Wanneer de rivier uit haar oevers treedt en alles op haar weg overspoelt, wordt de schuld natuurlijk bij de tweeling gelegd, die genoodzaakt wordt te vluchten. Welke gebeurtenissen zullen zij op hun weg ontmoeten? Kunnen zij alles en iedereen de baas?

Aan de oorsprong van het boek ligt een opmerkelijke vondst en de auteur verhaalt hoe zij zich de gebeurtenissen/feiten voorstelde en ze verweefde haar ideeën met een mix van goed gedoseerde historische feiten en mythologische overlevering.

Het boek is ingedeeld in vier grote hoofdstukken, gevolgd door een naschrift. Vooraan in het boek werd een interessante en gebruiksvriendelijke namenlijst geplaatst, die ik tijdens het lezen geregeld raadpleegde om na te gaan over welke personen ik zat te lezen. In het naschrift duidt de auteur de inhoud van haar boek en opnieuw is duidelijk dat er niet over één nacht ijs is gegaan, maar dat een diepgaand onderzoek werd uitgevoerd voor ze aan deze roman begon.

Ik genoot van alle beschrijvingen, van het historische kader, van de leefomstandigheden, van het (bij)geloof, van de toegedichte magie en van de toenmalige cultuur.

De auteur heeft een interessante schrijfkleur: erg vlot, heel beeldend, boeiend, beschrijvend en het verhaal neergeschreven in heel mooie gestileerde zinnen vol metaforen en beeldspraak.

Jacqueline Zirkzee wist haar personages echt tot leven te wekken: hun gedachten, hun angsten, hun kennis, hun levensvisie worden mooi in beeld gebracht en hun karakters werden voldoende diep uitgewerkt. Als lezer kroop ik volledig in het hoofd van Inanna en was het net of ik alle handelingen, alle gebeurtenissen in eigen persoon meemaakte en meebeleefde. Hoe meer ik in het verhaal zat, hoe meer sympathie ik kreeg voor Inanna en haar lotgenoten.

De eerste priesteres is een heuse geschiedenisles over onze beschaving en leest mijns inziens soms als een filmscript … wat een fijne historische film zou dit wel niet zijn! Ik vind de cover heel speciaal en aantrekkelijk: een stenen beeld van een vrouw (vermoedelijk priesteres Inanna), die wordt aangekeken/vereerd door een vrouw met ontblote rug!

Voor het interessante, beklijvende en aparte onderwerp, voor het mooie verhaal, voor de historische duiding en voor de vele symboliek kan ik dit bijzonder interessante boek aan iedereen die interesse heeft voor onze beschaving, sterk aanbevelen, maar ook voor andere lezers kan deze historische roman een openbaring/verheldering zijn. Het leesgenot is alvast verzekerd!

Ik waardeer dit boek heel erg graag met 5 sterren.