De rozentuin

Recensie De rozentuin door Sandra Hutchison:
Sterke rozen blijven bloeien

Nadat ik het boek Het geheim van Silvermoor van Tracy Rees gelezen had, was ik direct benieuwd naar haar andere werk. Ik dook dan ook al snel in haar nieuwe boek De rozentuin. Wederom werd ik getrakteerd op een intrigerend historisch verhaal.

Auteur Tracy Rees is afkomstig uit Swansea, Wales. Ze werkte allang bij een uitgeverij en besloot uiteindelijk zelf ook een boek te schrijven. Het bleef gelukkig niet bij één boek! Eerder verschenen in Nederland al haar romans: Mijn zomers aan zee, Het familiegeheim van Florence Grace en Het geheim van Silvermoor.

In dit nieuwe verhaal neemt Trace Rees je mee terug in de tijd. Het is 1895, Londen, een tijd waarin de volwassen Olive Westallen nog altijd bij haar ouders woont in een luxe villa. Ze is intelligent en ongehuwd, iets wat in die tijd vrij ongepast was. Naast Olive maak je kennis met de familie Finch die noodgedwongen naar Londen is verhuisd. De moeder van het gezin zou geestelijk onstabiel zijn. Daarom neemt haar man de jonge dame Mabs in dienst. Mabs kan haar geluk niet op. Ze woont samen met haar vader, broertjes en zusjes in een armenwijk en zag geen mogelijkheid om het gezin er bovenop te helpen. Nu heeft ze weer hoop. Zal het werk bij de familie Finch Mabs een rooskleurige toekomst brengen?

De rozentuin is een dijk van een roman. De vrouwelijke hoofdpersonages worden één voor één aan je voorgesteld en je krijgt een ruime kijk in hun belevingswereld. Voordat je het weet, leef je met hen mee. Naast dat ze allemaal zo hun eigen problemen hebben en niets met elkaar gemeen lijken te hebben, komen hun verhalen uiteindelijk toch bijeen.

Deze historische roman is weer een pareltje en verdient zeker een plek in de boekenkast van iedere liefhebber van dit genre. Het is een vrij dik boek, dus je moet er echt even de tijd voor nemen, maar dat is dit uitgebreide verhaal zeker waard.