The dig

Recensie The Dig door Jolanda Kalkman:
De opgraving

Edith Pretty woont samen met haar zoon Robert in haar landhuis in Suffolk. Op haar landgoed liggen een aantal grafheuvels. In de zomer van 1939 besluit ze dat het de hoogste tijd is om te onderzoeken wat zich in de heuvels bevindt. Ze huurt hier Mr Brown voor in, een lokale amateurarcheoloog. Al gauw doet Mr Brown een bijzondere opgraving en komt hij erachter dat er iets heel bijzonders in de grond van Suffolk moet zitten. Maar veel tijd is er niet. Engeland dreigt in oorlog met nazi-Duitsland te komen en is bezig voorbereidingen te treffen. Hierdoor zouden de opgravingen in groot gevaar kunnen raken.

The Dig is geschreven door John Preston. Ondanks dat hij meerdere boeken op zijn naam heeft staan, is het niet geheel toevallig dat juist hij de schrijver is van dit opmerkelijke boek. John Preston is namelijk ook de neef van Peggy Piggott. Peggy Piggott is een van de hoofdpersonages uit het verhaal.

Peggy was getrouwd met Stuart. Een opmerkelijk stel, omdat Stuart Peggy’s professor was, er een groot leeftijdsverschil was, maar ook de seksuele aantrekkingskracht van zijn kant ontbrak. Wat het paar samenbracht, was de gemeenschappelijke interesse in opgravingen. Op uitnodiging van Phillips, archeoloog van het Selwyn College in Cambridge, was het Peggy, die het eerste gouden voorwerp boven de grond haalde.

The Dig is een prettig geschreven roman, gebaseerd op waargebeurde feiten. Het belicht vooral de geschiedenis van de opgravingen op Sutton Hoo. Dit maakt het boek zeer interessant om te lezen. Ook heeft het verhaal alles behouden om een echte roman te zijn. Je voelt de spanningen tussen Peggy en haar man Stuart, maar ook de liefde die er ontstaat tussen Peggy en Rory Lomax, de neef van Edith. Het meest opvallende personage was voor mij Mr Brown. De liefde die hij heeft voor het beroep archeoloog en alles wat hierbij komt kijken in combinatie met zijn doorzettingsvermogen, maakt hem tot een bijzonder man, iets wat Edith Pretty ook altijd in hem heeft gezien.

De dreiging van de naderende oorlog is goed voelbaar in het verhaal. Er is dan ook haast bij de opgravingen. Dit zorgt er ook voor dat het tempo in de opeenvolgende gebeurtenissen in het boek hoog ligt. Hierdoor blijf je als lezer geboeid lezen.

The Dig is door de BBC verfilmd en is nu ook op Netflix te zien. Persoonlijk ben ik meer van boeken lezen dan van film kijken. Toch was ik erg benieuwd naar de verfilming en heb ik deze gekeken, nadat ik het boek had gelezen. Net als het boek is ook de film een aanrader. Het volgt in zeer grote lijnen het boek. Soms hoor je letterlijk stukken tekst uit het boek terug. Wat in de film net iets beter overkomt dan in het boek, is de dreiging en de invloed van de oorlog. Daartegenover staat dat het boek veel gedetailleerder ingaat op alle bijzondere opgravingen. Hierdoor kun je je heel goed voorstellen wat voor indrukwekkende vondsten er allemaal werden gedaan.

De locatie Sutton Hoo kun je nog altijd bezoeken. Tegenwoordig is er een bezoekerscentrum waar tentoonstellingen en stukken van de opgravingen te bekijken zijn. Ook is er een replica van het schip gemaakt. Na het lezen van dit boek ben ik hier reuze benieuwd naar geworden. Ik denk dat het adembenemend groot moet zijn geweest. Kun je nagaan wat voor indruk het in 1939 op de archeologen moet hebben gemaakt.

In elk geval wil ik de auteur John Preston bedanken dat hij dit stukje geschiedenis toegankelijk heeft weten te maken voor iedereen, zodat je als lezer betoverd wordt door dit stukje bijzondere geschiedenis, zonder eerst naar Engeland af te moeten reizen.