Kastanjehove

Recensie Kastanjehove door Sandra Hutchison:
Een lach en een traan

In deze humoristische roman start Thomas op aanraden van zijn moeder met een opleiding in de zorg. Hij weet niet of het wel wat voor hem is, maar dan is hij in elk geval weer even van het gezeur van zijn moeder af. Hij heeft al meer opleidingen geprobeerd, maar haakte telkens snel weer af.

Voor zijn tweede stage gaat hij meelopen in de Kastanjehove. De eerste persoon die hij daar ontmoet, is Joop, een van de bewoners van het verpleeghuis. De man doet Thomas sterk denken aan zijn overleden opa, die hij sindsdien erg mist. Hij leert met vallen en opstaan wat het werken in de zorg inhoudt: lange zware dagen, oververmoeide collega’s, veel regeltjes en een chronisch gebrek aan personeel. Hij krijgt echter al snel een zwak voor de bewoners, maar is dat genoeg om het dit keer wel vol te houden?

Tommie Niessen (1991) ken je misschien al van zijn succesvolle boek Tommie in de zorg en de opvolger Tommie in gesprek. Kastanjehove is zijn nieuwe boek. Een humoristische roman die hij met behulp van Loes Wouterson wist te verwezenlijken. Zij is actrice en schrijfster en ze schreef al meerdere romans, waaronder de humoristische roman Groener gras.

Deze geslaagde roman is geschreven door Loes Wouterson naar de belevenissen van Tommie Niessen. Het vermakelijke verhaal leest vlot weg en is doordrenkt met (sarcastische) humor. Toch heeft het boek ook een scherp randje. In een verpleeghuis maak je als personeel nu eenmaal een hoop narigheid mee, voor de meeste bewoners is het helaas toch een eindstation. In de roman komt dit sterk naar voren.

Het boek geeft een geloofwaardig beeld over de dagelijkse beslommeringen in een zorginstelling. Voor zorgmedewerkers zal dit verhaal een hoop herkenning brengen. Wie nog niet met het verpleeghuiswezen bekend is, krijgt met dit verhaal een vrij realistisch beeld van hoe het er in een verpleeghuis aan toe kan gaan. De werkdruk, de bureaucratie, de bewoners (en hun familie) en de leuke en minder leuke collega’s, het komt allemaal aan bod. Daarnaast is ook de romantiek niet vergeten.

Kastanjehove wordt wel vergeleken met Hendrik Groen. Echter kijk je hier vooral mee over de schouder van een leerling-verpleegkundige. Je krijgt een kijkje in zijn gedachtegang, waarbij zijn onzekerheid bijna tastbaar wordt. Voor je het weet, leef je met hem mee en heb je het boek (te) snel uit. Een fijn boek waar je als liefhebber van dit genre zeker van zult genieten. Aanrader.