Aandenken

Recensie Aandenken door Pierre Peeters:
Aandenken is het romandebuut van Bryan Washington.

Mike, een Japans-Amerikaanse kok, en Afro-Amerikaan Ben(son) wonen en werken in Houston en zijn een koppel. Hun relatie houdt al jarenlang stand, maar de eerste scheuren worden zichtbaar en hun samenzijn wordt op de proef gesteld. Beiden stellen zich terecht de vraag of een relatie nog zin heeft, houden ze nog van elkaar, …

Uit het niets worden ze dan geconfronteerd met familiezaken, die bepalend zullen zijn voor hun toekomst.
Mitsuko, de moeder van Mike, komt heel onverwachts haar zoon in Amerika opzoeken. Daarnaast verneemt Mike dat zijn vader, die hij lange tijd niet meer heeft gezien of gehoord en van wie hij eigenlijk totaal vervreemd is, op sterven ligt in wereldstad Osaka. Hij besluit zijn vader te gaan opzoeken en laat Ben achter met zijn moeder.

Zullen Mike en Ben hun relatie nieuw leven kunnen inblazen? Hoe vergaat het Mike in Japan? Hoe verhouden Ben en Mitsuko zich tot elkaar?

Aandenken werd in een speciale schrijfstijl geschreven. De auteur houdt van korte zinnen, wat de leesbaarheid naar mijn gevoel ten goede komt en ook de vaart in het verhaal houdt. Verassend vond ik de hoofdstukken bestaande uit één zin of uit een paar zinnen! Heel confronterend, goed gevonden, maar wel op zijn plaats!

Het boek is opgebouwd uit drie delen. Het verhaal gaat over een homokoppel.
In het eerste deel verhaalt Ben hoe hij zijn relatie met Mike ervaart, hoe hij omgaat met zijn ‘schoonmoeder’, hoe ze wonderwel met elkaar overweg kunnen en samen kunnen leven ondanks hun verschillende achtergrond en cultuur.
In het tweede deel krijgen we meer inzicht in Mike’s verblijf in Japan en krijgen we een kijk op/in zijn familieverleden en in zijn relatie met Benson.
In het korte derde deel keert Mike terug naar huis en moeten Mike en Ben belangrijke beslissingen nemen over ondr andere hun relatie.

Deze literaire roman is vooral een boek over relaties, maar gaat ook over hoe omgaan met familie, zich al dan niet binden aan een persoon, open staan voor een (homo)relatie of niet, durven relativeren, vertrouwen hebben in anderen … Het is ook een vlucht, een zoektocht naar afkomst. Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Waar wil ik naartoe?

Ondanks de serieuze onderwerpen is dit boek in wezen een grappig verhaal en staat de auteur heel open voor humor en springt hij daar kwistig mee om. Uiteraard is er ook wat aandacht voor eten … immers met een kok als hoofdpersonage kan het niet anders dan dat gerechten uit de wereldkeuken een prominente plaats opeisen in het hele verhaal.

Bryan Washington koos voor een interessant verhaal dat speelt in een multiculturele wereld met veel diversiteit. In deze tijden van o.a. ‘black lives matter’ een must en zeker op zijn plaats!

Leuk vond ik de fijne dialogen tussen alle hoofdpersonages, maar anderzijds was het ook fijn tussen de lijnen te lezen … immers de auteur weet haarfijn en subtiel onderliggende gedachten en hersenspinsels neer te zetten. Ik hield ook van zijn metaforen, woordspelingen en gebruik van stereotypen. Alle hoofdkarakters werden naar behoren en voldoende diep uitgewerkt.

Het boek heeft een aantrekkelijke maar aparte cover. Twee eetstokjes die een witte plastic zak klemmen die wappert in de wind. Is dit een metafoor naar Japan en de Westerse wegwerpmaatschappij?

Voor de leuke schrijfstijl, voor het gedurfde onderwerp, voor de mooie woordspelingen en dialogen waardeer ik dit boek graag met 4 sterren.
Vector