Stad der nevelen

Recensie Stad der nevelen door Hannie van Grol:
Ode aan een groot schrijver

Carlos Ruiz Zafón is vooral bekend van zijn vierluik Het kerkhof der vergeten boeken. Daarmee maakte hij indruk in de boekenwereld. Helaas overleed de schrijver veel te vroeg op 55-jarige leeftijd (2020). Om dit vierluik af te sluiten schreef hij een aantal losse verhalen waarin hij bepaalde personages uitdiepte en bepaalde locaties liet terugkomen. Deze verhalenbundel is postuum verschenen. Speciaal voor de Nederlandse lezers is het losstaande verhaal Inferno (geschreven voor de Spaanse krant El Pais bij de eerste gedenkdag van 9/11) toegevoegd als extra eerbetoon aan deze schrijver.

Stad der nevelen bestaat uit elf verhalen met het extra verhaal erbij over 9/11. De eerste elf verhalen sluiten aan op Het kerkhof der vergeten boeken, ze waren al hier en daar verschenen en de bedoeling van de auteur om ze samen uit te geven, werd na zijn dood verwezenlijkt. De toegevoegde foto’s (achter in het boek is de fotoverantwoording opgenomen) geven een extra dimensie aan de losse teksten.

De elf verhalen ademen dezelfde sfeer als de boeken van het vierluik. De titel Stad der nevelen is treffend gekozen. De sfeer is mysterieus, in nevelen gehuld. De spookachtige gebouwen, de dromerige stijl, de wazige beschrijvingen van onduidelijke identiteiten houden je aandacht gevangen, het is alsof je zelf wegdroomt in vroegere tijden. De bloemrijke, betoverende taal zorgt voor veel leesplezier.

De toegift Inferno vertelt over de aanslag op de Twin Towers in 2001. Het lijken journalistieke verslagen van slachtoffers die de aanslag overleefden, van hulpverleners en geschokte toeschouwers, maar de kenmerkende stijl van Carlos Ruiz Zafón is in iedere zin herkenbaar. Het is een indrukwekkend verhaal over wat er aan emoties gespeeld zal hebben.

Stad der nevelen is een prachtige afsluiting van het werk van Carlos Ruiz Zafón, een hommage aan een groot schrijver die de wereld veel te vroeg heeft verlaten.