Muijsenissen

Leven met Alzheimer

Myrna Reijmers woont al sinds 1982 aan de Costa Blanca in Spanje. Daar leerde ze ook haar echtgenoot Frans van den Muijsenberg kennen. Het leeftijdsverschil was groot, maar in 1990 trouwden ze en ze hadden een fijne tijd. In 2017 kreeg Frans de diagnose Alzheimer. Ondanks dat ze samen een moeilijke periode tegemoet gaan, blijft de liefde tussen hen bestaan. Myrna wordt mantelzorger. Haar belevenissen, maar vooral de bijzondere uitspraken van haar man, schrijft ze op en deelt die via blogs en columns. 2 jaar na het overlijden van Frans, heeft ze deze schrijfsels gebundeld en in eigen beheer uitgegeven.

Frans was een woordkunstenaar en zat vol humor. En vooral die dingen wilde Myrna bewaren en delen met de buitenwereld. Muijsenissen is daarom niet alleen een triest verslag van een leven met dementie, maar ook een vermakelijk verhaal om de briljante opmerkingen die Frans kon maken.

‘Ik weet niet meer wie je bent, maar ik hou wel van je!’

Bovenstaande zin typeert hun bestaan. Ondanks het geheugenverlies dat af en toe zo erg aanwezig is, dat hij zelfs zijn eigen vrouw niet meer herkent, blijft de liefde tussen hen een grote rol spelen. Langzaamaan verandert Frans van een sterke persoonlijkheid in een afhankelijke man die steeds vaker de grip op de dingen en mensen om zich heen kwijtraakt. Myrna blijft tot op het laatst de zorg dragen voor hem. Op 23 juni 2019 komt Frans te overlijden aan de gevolgen van een aneurysma. En zoals Myrna omschrijft:

‘Aneurysma verdient wel een hoofdletter A. Want dankzij Aneurysma heeft alzheimer hem uiteindelijk niet te pakken gekregen!’

Ze is dankbaar dat Frans niet de mensonterende aftakeling hoefde mee te maken van Alzheimer. En nog steeds kijkt ze terug op jaren van geluk met de liefde van haar leven.

Muijsenissen is een bundeling van alles wat al eerder verschenen is. Het is een verslag dat je leest met een lach en een traan. Een lach om de kostelijke humor van Frans, zijn bijzondere uitspraken, maar een traan om de nare gevolgen die de ziekte van Alzheimer met zich meebrengt. Er is zoveel in terug te lezen: verdriet, frustratie, berusting, maar ook over heel veel plezier samen. Wat de rode draad vormt door het hele boek heen, is de liefde die tussen de twee echtgenoten altijd aanwezig was. Myrna Reijmers wil met deze bundel anderen die te maken hebben met Alzheimer, op welke manier dan ook, een hart onder de riem steken.