De bibliotheek van Parijs

Recensie De bibliotheek van Parijs door Pierre Peeters:
Ondanks de tegenstand van haar ouders drijft de jonge ambitieuze Odile Souchet haar zin door en begint te werken in de Amerikaanse bibliotheek – The American Library – van en te Parijs. Zij houdt immers heel erg veel van boeken, boeken zijn haar leven, haar uitlaatklep, haar biotoop.

Maar we zijn in 1939 en de oorlog lonkt. Ondanks de eerst gunstige berichten wordt Parijs dan toch door de nazitroepen bezet en voeren zij drastische wijzigingen en beperkingen door die grote impact hebben op het dagelijkse leven en de werking van de bibliotheek. Zal Odile onder de bezetting kunnen functioneren? Zal zij haar idealen kunnen waarmaken? Zal zij…

Jaren later krijgt Lily, een Amerikaanse tiener, op school de opdracht een opstel te schrijven en zij besluit hiervoor haar buurvrouw, mevrouw Gustafson, te interviewen. Al snel blijkt dat mevrouw Gustafson eigenlijk Odile Souchet is, een afstandelijke figuur in het dorp, die met niemand contact heeft en alle aandacht uit de weg gaat. Zal Lily Odile kunnen interviewen? Zal zij tot haar kunnen doordringen? Zal zij haar oorlogsgeheimen kunnen ontfutselen? Zal zij…

Het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten en speelt afwisselend tijdens de oorlogsjaren in Parijs en in het Amerika van 1983. Deze wisseling van periodes is niet storend, integendeel heel verrijkend omdat het hoofdpersonage wordt neergezet in de oorlogsjaren zonder enige levenservaring en in het Amerika van 1983 met heel wat wijze levenslessen en ervaringen op haar conto.

De bibliotheek van Parijs is een oorlogsboek met een heel aparte invalshoek: liefde voor boeken. Andere belangrijke onderwerpen die ik in dit boek ontdekte, zijn: vriendschap en vertrouwen, liefde voor de Franse taal, hoe boeken en literatuur mensen verbindt of kan verbinden, de vaak moeilijke keuzes die in oorlogstijd gemaakt moeten worden, hoe het verzet zich organiseert en daden uitvoert, jaloezie, verraad en verklikking. Uiteraard ontbreken liefde en romantiek evenmin.

De auteur heeft de hoofdfiguren en de randpersonages waarheidsgetrouw neergezet, hun persoonlijkheden – met aandacht voor hun goede en slechte kanten – voldoende uitgediept waardoor zij het boek helemaal dragen.

Fijn vond ik om de geschiedenis van de Amerikaanse bibliotheek te leren kennen, een bibliotheek waarover ik tot dit boek het bestaan niet van kende. Ik genoot van de vele citaten en boektitels die doorheen het boek worden aangereikt. Ik zal zeker enkele van deze boeken gaan her(lezen).

De twee verhaallijnen lopen mooi naast en door elkaar, de spanning wordt gestaag opgebouwd om te eindigen in een fijne ontknoping. Na de plot voegde de auteur nog een heel interessant en boeiend ‘woord van de schrijfster’ toe. Hierin belicht ze de totstandkoming van haar boek en voegt ze heel wat bijkomende en interessante informatie over o.a. de verschillende personages toe.

De auteur heeft een heel vlotte, fijne, beschrijvende schrijfstijl. De dialogen brengen vaart in het boek en de leuke metaforen verschaften mij heel veel leesplezier. Al je eenmaal verdiept bent in dit boek, is het heel erg moeilijk om met lezen te stoppen. Als lezer raak je snel een met Odile en Lily, en krijg je sympathie voor de vele abonnees van de bibliotheek.

Het boek heeft een leuke cover waarop Odile Parijs overschouwt en in de lucht hangen twee oorlogsvliegtuigen.
Het boek is wat mij betreft zeker een aanrader voor wie graag historische en waargebeurde boeken leest.
Van dit boek onthoud ik dat boeken in alle omstandigheden belangrijk (kunnen) zijn als troost en afleiding, maar ook heel veel leesplezier geven. Daarnaast kan ik mij achter de levenslessen scharen: vertrouw niemand en ga nooit af op iemands uiterlijk of status!

Voor de aparte invalshoek, voor de mooie taal en woordspelingen, voor het meeslepende en pakkende verhaal geef ik dit boek heel erg graag vijf sterren.