Een lied in de schaduw

Recensie Een lied in de schaduw door Hannie van Grol:
Sterke vrouwen in de Tweede Wereldoorlog

Lynn Austin heeft al een groot aantal boeken op haar naam staan en steeds opnieuw weet ze haar lezers te verrassen met een nieuw verhaal waarvoor ze terdege research heeft gedaan. Deze Amerikaanse auteur schrijft met Een lied in de schaduw een historische roman die zich afspeelt in Nederland. Hoewel het boek fictie is, kloppen de historische en plaatselijke gegevens met de realiteit.

Een lied in de schaduw speelt voor een groot gedeelte in Leiden. In een klein dorp in de buurt daarvan woont een boerengezin, bestaande uit vader Pieter, moeder Lena en hun drie kinderen Ans, Wim en Maaike. Het verhaal start aan het eind van WOII als de bevrijding een feit is. Dan worden we mee teruggenomen naar het begin van de oorlog en maken we ook kennis met Miriam, een joodse violiste, die met haar vader vanuit Duitsland gevlucht is naar Nederland, omdat het daar veiliger zou zijn. Ze krijgen onderdak in het kamp Westerbork, een opvangplaats voor joden die gevlucht zijn. Samen met haar vader vertrekt ze daar weer en komt terecht in Leiden waar ze opgevangen worden door de familie Huizenga. Er lijkt een veilige toekomst in het verschiet te liggen.

Ans die weg wil van de boerderij, vindt als gezelschapsdame een baantje bij dezelfde familie. De levens van Miriam en Ans blijven voor altijd met elkaar verbonden, zeker als er na enkele jaren een ongelofelijk moeilijke keuze gemaakt moet worden en de hulp van Ans’ moeder Lena ingeroepen wordt. De veiligheid in Nederland blijkt al gauw een illusie te zijn, zodat ook hier voor de joden geen plaats meer is. Onderduikadressen worden gezocht en het verzet gaat ook een prominente rol spelen in het boek.

Zoals bekend is van Lynn Austin speelt het geloof een belangrijke rol in het verhaal. Ingewikkelde vragen passeren de revue. Hoe kan God dit onheil laten gebeuren? Is het toegestaan te liegen tegen de Duitsers? Mag er gestolen worden? Allemaal dilemma’s waar de gelovigen mee worstelen. Hun rotsvaste vertrouwen wordt danig op de proef gesteld. Ook al ben je niet religieus, toch kun je begrip opbrengen voor de problemen waar deze mensen mee geconfronteerd worden.

Een lied in de schaduw is een prachtig boek dat de karakters van de diverse personages goed beschrijft. Er zijn spannende en verdrietige scènes, er is ook sprake van romantiek, onzekerheid, honger en dierbaren loslaten. Kortom, het oorlogsleed wordt heel invoelend beschreven. Mooi is dat het vioolspel van Miriam voor de nodige troost zorgt en zelfs levensreddend kan werken. De gedachten en emoties worden in aansprekend taalgebruik verwoord. Het boek laat je, als je er eenmaal in begonnen bent, niet meer los. Je leeft en lijdt mee met de vrouwen voor wie je alleen maar respect kunt voelen. Een lied in de schaduw is een oorlogsroman die goed uitgewerkt is met veel oog voor sfeer en detail.