Het meisje, de kat en het bos

Recensie Het meisje, de kat en het bos door Pierre Peeters:
Het meisje, de kat en het bos is het relaas van de waargebeurde gebeurtenissen die de auteur meemaakte tijdens WOII.
Mala, een Joods meisje met blauwe ogen, kon doorgaan als een christenmeisje en waagt zich geregeld buiten het getto op zoek naar eten voor haar familie. Op de terugweg naar huis vertraagde de zwerfkat die met haar meeliep haar stappen, alsof ze Mala wou waarschuwen voor de moordpartij die de nazi’s op dat ogenblik in het getto van Tarnogród aan het aanrichten waren. De kat die ze Malach noemde, zal haar tijdens de verdere oorlogsjaren steeds vergezellen, waarschuwen, geluk brengen en haar overlevingskansen doen toenemen.

Mala besluit na de moordpartij onder te duiken in het bos en neemt haar leven in eigen handen, meet zich een andere identiteit aan, gaat onder valse naam aan het werk bij verschillende Duitse families en kan gelukkig haar ware identiteit steeds verborgen houden. Ze weet dat ze altijd op haar hoede moet zijn, want de minste fout kan haar fataal worden. Samen met beschermkat Malach overleeft ze als enige van haar familie de oorlog.

Na een voorwoord waarin de auteur de reden uiteenzet voor het schrijven van dit boek, volgen vijf aangrijpende hoofdstukken. Tijdens het lezen had ik soms het idee dat deze gebeurtenissen verzonnen waren. Sommige feiten lijken zo surreëel, maar door de vele details werd ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt en kon ik alleen maar besluiten dat Mala niets uit haar duim heeft gezogen en zeker een beschermengel had om al de ondergane, geziene en meegemaakte gruwelen te overleven.

Ook had ik het gevoel midden in de strijd van Mala te staan en beleefde ik alles vanaf de eerste rij mee, mede door de levensechte, vlotte en beschrijvende schrijfstijl.

Geregeld moest ik tijdens het lezen toch slikken om hoe de nazi’s Joden als vuil behandelden en over hun leven helemaal niet inzaten, hoe de Duitsers zichzelf als übermensch beschouwden en het Duitse volk op een pedestal plaatsten en dan werd ik even stil.

De auteur beschrijft de psyche van de mens heel erg goed: gisteren waren we vrienden, vandaag zijn we vijanden en morgen verraad ik jou. Persoonlijk zou ik het er heel moeilijk mee hebben dat mijn vrienden van gisteren, van dag op dag plots mijn vijanden zouden worden en we misschien met getrokken messen tegenover elkaar zouden staan. Anderzijds in een oorlog is overleven de kunst en is het uiteindelijk ieder voor zich…, maar toch zijn er grenzen en kan een beetje menselijkheid en begrip in die barre tijden nooit kwaad.

Het meisje, de kat en het bos is een heel beklijvende en aangrijpende biografie over het leven van een jong meisje op de vlucht tijdens WOII en kan niet anders dan een aanzet zijn om de gruweldaden van de nazi’s nooit te vergeten en hen die streden en geleden hebben onder het juk van de bezetter, blijvend te eren.

Maar naast een biografie is dit boek een uniek tijdsbeeld over de oorlog door de ogen van een opgroeiend kind. Een kind dat zijn jeugd heeft gemist en al heel snel volwassen moest worden. Heel speciaal vond ik dat de auteur haar eigen daden om te overleven, haar eigen leugens om bestwil, haar eigen handelen nooit verdoezelde en alles in het juiste perspectief plaatste. Ik had en heb enorme bewondering voor Mala Kacenberg en de kracht die zij putte om te overleven en ons deel laat uitmaken van haar verhaal.

Dit kan ik iedereen aanraden en is een must voor mensen geïnteresseerd in WOII.
Dit schrijnende en aangrijpende relaas waardeer ik heel erg graag met vijf sterren.