Verdraaide tijd

Recensie Verdraaide tijd door Pierre Peeters:

Waclaw Konradius, een voormalig verzetsstrijder uit WOII en nu werkzaam in de bibliotheek van Warschau, komt na een werkdag thuis. Groot is zijn verrassing wanneer hij opmerkt dat een jonge vrouw hem in het portaal van zijn woonblok opwacht. Zijn verwondering groeit wanneer ze hem met zijn verzetsnaam aanspreekt, hem een langwerpige grijze envelop overhandigt en dan onmiddellijk wegloopt.

Konradius’ geheugen draait nu op volle toeren en dan beseft hij plots dat de jonge vrouw het evenbeeld is van Malgorzata, een meisje dat hij kent uit zijn verzetsperiode. Hij blijft in complete verwarring achter. Wie is dit mysterieuze meisje? Waarom krijgt Konradius na 20 jaar een brief van zijn verzetsleider? Kan Konradius de ware toedracht achterhalen?

Ook al speelt deze roman in1962, het is in wezen een oorlogsroman, weliswaar twintig jaar na de feiten! De auteur laat zijn hoofdfiguur terugkeren in de tijd en laat hem als het ware zijn verzetsopdracht van toen herbeleven. Zijn kompanen vonden allemaal de dood, hijzelf overleefde maar werd uiteindelijk door de Gestapo gearresteerd.

Het hele boek neemt vijf dagen in beslag. Vijf dagen waarin Konradius in het heden een opdracht uit het verleden uitvoert en geconfronteerd wordt met zijn geheugen, met zijn daden en met zijn herinneringen.

Odojewski maakt de lezer snel duidelijk dat het geheugen een complex iets is en dat de mens zich meer herinnert dan hem/haar lief is. Steeds blijft er latent iets sluimeren dat door een trigger plots fel naar de voorgrond treedt en voor opheldering zorgt of zoals in het boek een persoon met heel veel vragen en onopgehelderde feiten opzadelt.

De auteur heeft in zijn boek de tijd omgekeerd en speelt in op de onrust, op de psychologie, op de herinnering van Konradius.

De auteur heeft een aparte en naar mijn gevoel complexe schrijfstijl. Hij schrijft erg lange zinnen, waarin hij heel veel kwijt wil…soms te veel wat de leesbaarheid helemaal niet ten goede komt en ervoor zorgde dat ik vaak de essentie van het verhaal kwijt was.

Verdraaide tijd is een indringend boek, een boek dat doet nadenken over gebeurtenissen uit het verleden, over schuld en onschuld, over het hoe en waarom, etc..

Maar naast voorgaande onderwerpen gaat het boek ook over vertrouwen, vriendschap en verliefdheid.

Het boek heeft een aantrekkelijke cover waarop een jong meisje in een oude kledingstijl en met een brief in de hand poseert: een duidelijke verwijzing naar Malgorzata.

Omdat het boek mij niet echt kon bekoren, ik moeite had met de schrijfstijl kan ik het maar met drie sterren waarderen.