Een hemelse boodschap

Een boekje vol troost voor nabestaanden

Annemarie C. van der Grift kreeg eerder bekendheid door haar tweeluik Kind van de nieuwe tijd. Daarin beschrijft ze ook het overlijden van haar moeder en de boodschappen die ze daarna van haar ontving. De verwachting was dat er over dat onderwerp meer verteld zou worden in Een hemelse boodschap. Maar dat was niet of nauwelijks het geval. Het verhaal zoals dat voorkwam in haar eerdere boeken werd hier gedestilleerd uit dat verhaal en als apart boek uitgegeven.

In dertien hoofdstukken met een voor- en nawoord wordt het verhaal verteld. De moeder van de auteur krijgt een fatale diagnose en overlijdt binnen korte tijd daarna. De uitvaart wordt geregeld en in die tijd gebeuren er al wonderbaarlijke zaken. Omdat de auteur zelf heldervoelend is, vallen de gebeurtenissen haar juist op en kan ze anderen deelgenoot maken van wat zij ervaart. De dingen die er voorvallen, zijn inderdaad niet op een rationele manier verklaarbaar en het is mooi te zien, wat er kan gebeuren als je er open voor staat.

Een hemelse boodschap is een persoonlijk verslag van de beleving van de auteur en die is bijzonder en intrigerend om te lezen. De ‘toevalligheden’ komen niet zomaar uit de lucht vallen, maar brengen een duidelijke boodschap. Iets waar ze anderen in haar omgeving attent op maakt en niemand het meer kan ontkennen. Bovendien is het een steun voor de lezers die soortgelijke zaken meemaken en zo bewust gemaakt worden van het contact dat nog steeds mogelijk is met een overledene.

Het boek leest heel vlot, het verhaal spreekt aan en de auteur maakt indruk met haar open verslag van een moeilijke periode in haar leven, maar het is tevens de start van een periode die een totaal andere wending aan haar leven zal geven. Voor mensen die geen eerder werk van deze auteur hebben gelezen, is het boekje een troost en steun. Maar voor diegenen die Kind van de nieuwe tijd hebben gelezen, voegt het verhaal nauwelijks wat toe. Toch blijft een boekje over dit onderwerp een aanrader om te lezen. Diegenen die ons verlaten hebben, zijn niet verdwenen, maar maken op een andere manier nog steeds deel uit van ons leven.