Hilda en de vogelparade

Recensie Hilda en de vogelparade door Sandra Hutchison:
Nieuwe vrienden en een dondervogel

Hilda en haar moeder wonen niet langer in de bergen. Noodgedwongen zijn ze verhuisd naar de stad Trolberg. Hilda verveelt zich, ze mag er van haar moeder niet alleen op uit trekken. Gelukkig maakt Hilda gemakkelijk vrienden, de kinderen uit de buurt laten haar graag de wijk zien. Maar of Hilda nu zo blij moet zijn met deze nieuwe vriendschappen?

Hilda en de vogelparade is het derde deel in de stripalbumserie rondom Hilda. Hilda is eveneens te zien in de gelijknamige Netflix-serie. In dit nieuwe avontuur woont Hilda op een nieuwe plek en dat is, op z’n zachtst gezegd, best even wennen. Maar Hilda beleeft ook hier al snel een avontuur. Ze ontmoet een dondervogel en raakt verdwaald.

Net als in de eerder verschenen delen valt in dit deel weer een compleet avontuur te lezen. Je hoeft de eerste delen niet gelezen te hebben om dit verhaal te kunnen volgen. De tekeningen en de tekst zijn het werk van Luke Pearson. Hoewel er op de illustraties veel te zien is, zijn de tekeningen zo eenvoudig mogelijk gehouden. Zo is Hilda een meisje met grote ronde ogen en streepjes als benen. Op deze manier wordt er nog veel aan de verbeelding overgelaten.

De kinderen in het verhaal zijn niet zo vriendelijk, ze halen kattenkwaad uit en gaan daarin soms net te ver. Zo gooien ze stenen naar vogels. Hier wordt echter geen nadruk op gelegd in het verhaal, maar je ziet aan de mimiek van Hilda dat ze het er niet mee eens is. En de scène in het boek nodigt dan ook uit om het onderwerp na het lezen van de strip bespreekbaar te maken.

Hilda is een aangename stripalbumreeks voor jonge lezers, die het lezen al goed onder de knie hebben. Een prettige serie om te verzamelen.