Het geheim van de speelgoedmaker

Recensie Escape Room Thriller – Het geheim van de speelgoedmaker door Jolanda Kalkman:

Daniel moet opschieten, want over een half uur moet hij een interview afnemen. Maar wanneer hij weg wil gaan, ziet hij dat er een enveloppe onder zijn deur door was geschoven. Hij kan geen adres of afzender vinden. Nieuwsgierig maakt hij de enveloppe open. Op het papier staan verschillende harten, ruiten, klaveren en schoppen. Hij leest de tekst die op het papier staat verschillende keren. Er staan een aantal citaten op. Eerst begrijpt hij er niks van, maar dan valt hem iets op. Zo komt hij erachter dat er een geheime boodschap in verscholen is die verwijst naar het begin van een spannende zoektocht. Eentje die niet geheel zonder gevaar voor eigen leven is!

Dit boek werkt precies als een echte escaperoom. Alleen door het oplossen van de puzzels weet je welke foto je open kunt maken om verder te kunnen lezen. Een waarschuwing vooraf: het is erg verslavend!

Voordat je begint met lezen, krijg je een korte uitleg over hoe het boek werkt. Een kleine aanvulling hierop is, dat je steeds de rechter bladzijde van de gevonden foto open moet maken (hier ging ik namelijk al gelijk de mist in). Daarna begint het avontuur, vol gevaar en met een echte moord. En het is maar de vraag of je weet te ontsnappen!

Het geheim van de speelgoedmaker is geschreven door Eva Eich. Het idee van een escaperoom in een boek vind ik goed uitgewerkt. Na een kort hoofdstuk volgt een puzzel die je moet oplossen om verder te kunnen lezen. Het lukte mij om de meeste puzzels op de juiste manier op te lossen. Sommige vond ik makkelijk maar andere waren best pittig!
Alle bladzijden zijn dichtgemaakt. Je ziet alleen een foto. Deze foto’s zijn prachtig en passen goed bij het hoofdstuk. Maar belangrijker is dat ze de sfeer goed weten weer te geven. Er zit zelfs een heel bloederige bij!

Ik heb nog nooit eerder een Escape-boek gelezen, maar ik ben na het lezen van Het geheim van de speelgoedmaker fan geworden. Ik was steeds nieuwsgierig naar de volgende puzzel en vond het leuk wanneer ik achter de oplossing wist te komen. Elk volgend hoofdstuk begint met het geven van de oplossing. Ik vond het knap dat dit in het verhaal is verwerkt, waardoor het één geheel bleef. Wel vond ik het verhaal zelf net niet spannend genoeg, maar de foto’s maakten dit helemaal goed.

Wanneer je tussendoor stopt, moet je alleen wel goed onthouden waar je geëindigd bent, omdat alles kriskras door elkaar zit. Een boekenlegger is hierbij geen overbodige luxe.

Tot slot nog een grappige opmerking. Ik ben altijd heel zuinig op mijn boeken. Ik vond het dan ook heel moeilijk om de eerste hoofdstukken open te scheuren. Maar al gauw kreeg mijn nieuwsgierigheid de overhand en had ik er totaal geen problemen meer mee! Wel jammer dat ik het boek nu maar één keer kan gebruiken, maar gelukkig heeft Eva Eich nog een ander Escape Boek geschreven, namelijk De schaduw van de Raaf. In november dit jaar verschijnen er nog twee nieuwe Escape Boeken. Ik kijk er in elk geval alvast naar uit.