De schimmenjager

Recensie De schimmenjager door Hannie van Grol:
Ingenieus opgebouwde thriller

Camilla Grebe (1968) studeerde economie en bekleedde topfuncties bij verschillende bedrijven. In 2009 debuteerde ze als auteur. Aanvankelijk schreef ze samen met anderen, maar vanaf 2015 ging ze solo verder. De schimmenjager is het vierde deel van de serie: De meisjes en het donker. De delen kunnen goed afzonderlijk van elkaar worden gelezen, er komen in de verschillende delen wel enkele personen terug, van wie we ook de privé-omstandigheden leren kennen.

Het boek De schimmenjager beslaat een tijdsperiode van 75 jaar. Het verhaal start in 1944, als Elsie Svenns als politiezuster geconfronteerd wordt met een gruwelijke moord. Hierbij komt ze zelf ook om het leven. In 1973 wordt Britt-Marie bij een moord geroepen die opvallende gelijkenissen vertoont met die uit 1944. Opvallend is dat Britt-Marie de dochter is van Elsie. Is hier een seriemoordenaar actief, ligt het aan de familieband tussen moeder en dochter of hebben beide moorden niets met elkaar te maken? In 1983 vinden er weer identieke moorden plaats. Telkens wordt een jonge alleenstaande vrouw met een jong kind mishandeld en vastgespijkerd aan de vloer. Daderprofiler Hanne Lagerkind-Schön verdiept zich er ook in en komt met enkele interessante hypotheses, maar het is niet voldoende om de dader te achterhalen. Pas als in 2019 bij de sloop van een pand een lichaam gevonden wordt, komt er langzamerhand meer duidelijkheid in deze coldcase.

De vier periodes die in het boek beschreven worden, zijn op een bijzondere manier met elkaar verbonden. Tot op het eind van het boek blijft onduidelijk hoe de ware toedracht is geweest. Dat zorgt ervoor dat de spanning die heel langzaam opgebouwd wordt, aanwezig blijft. Door de korte hoofdstukken leest het boek makkelijk en vlot. En de schrijfstijl van Camilla Grebe draagt daar nog een steentje aan bij. Haar manier van vertellen is rustig en doet prettig aan. Het is geen thriller met een nagelbijtende spanning, maar een boek dat blijft boeien om de waarheid te achterhalen. En dat de auteur op het eind nog een verrassende wending aan het geheel toevoegt, is een meesterlijke zet.

De vrouw speelt een belangrijke rol in het boek. In ieder fragment heeft een vrouwelijke politieagent een duidelijke maatschappelijke functie, maar telkens blijkt dat de vrouwen nog ongelijk behandeld worden en dat er sprake is van machtsmisbruik. Wel wordt duidelijk dat het gedreven vrouwen zijn, die zelfstandig hun geld willen verdienen en zichzelf willen profileren in deze mannenmaatschappij. Dit boek is een pleidooi voor gelijke rechten voor mannen en vrouwen.

Het afsluitende vijfde deel bevat de ijzersterke onverwachte ontknoping, die meteen laat zien hoe sterk deze thriller opgebouwd en doordacht is. Zeer terecht heeft Camilla Grebe voor dit boek de Glass Key Award ontvangen, een prijs in Zweden voor de beste thriller. Overigens ontving ze die al eerder voor Dagboek van mijn verdwijning. De schimmenjager is een echte aanrader voor de liefhebbers van goed opgebouwde thrillers met een maatschappijkritische inslag.