Het sanatorium

Recensie Het sanatorium door Hannie van Grol:
Een thriller om het koud van te krijgen

Midden in de Alpen is een oud sanatorium verbouwd tot een luxueus hotel. Elin is samen met haar vriend Will op weg hiernaartoe, omdat haar broer Isaac daar zijn verlovingsfeest wil vieren. Met gemengde gevoelens bereidt ze zich voor op het weerzien met hem. Na lange tijd gaat ze hem weer ontmoeten en langzamerhand gaan we ontdekken wat er in het verleden is gebeurd.

Terwijl ze in het hotel verblijven, komt er een sneeuwstorm opzetten die ervoor zorgt dat ze van de buitenwereld afgesloten raken. Na de eerste nacht blijkt dat Laure, de aanstaande verloofde van Isaac, verdwenen is. In het zwembad wordt het lichaam van een vrouw gevonden, maar dat blijkt niet van Laure te zijn. Omdat het hotel niet bereikbaar is, ook niet door de politie, neemt Elin de touwtjes in handen. Ondanks dat ze al enige tijd op non-actief is gezet als rechercheur door een traumatische gebeurtenis, voelt ze toch dat ze nu het onderzoek moet leiden. Hoewel ze af en toe moeilijke momenten kent, dwingt ze zichzelf vol te houden. Uiteindelijk merkt ze dat het oude vuur nog niet gedoofd is.

Het sanatorium speelt zich af in een ijzige omgeving. De sneeuwstorm, de lawine, de kou geven het verhaal een mysterieuze, onheilspellende sfeer mee. Er speelt constant een duistere dreiging op de achtergrond mee. De stukje bij beetje vrijgegeven informatie doet nog een extra duit in het zakje. Langzamerhand krijgen we gedoseerd te weten wat er zich in de jeugd van Elin heeft afgespeeld, wat de waarheid is rond de praktijken die zich vroeger in het sanatorium hebben afgespeeld en hoe de onderlinge verhoudingen zijn tussen de verschillende personages. De spanning wordt heel langzaam opgebouwd tot naar het eind toe de snelheid opgevoerd wordt. Het zorgt ervoor dat de aandacht gevangen blijft en je door wilt lezen om achter het geheim van het oude sanatorium en zijn huidige bewoners te komen. Pas helemaal op het eind wordt in een sneltreinvaart de verrassende plot duidelijk.

In het boek worden veel details beschreven die, zeker in het begin, de snelheid uit het verhaal halen. Ook word je regelmatig op het verkeerde been gezet en die onverwachte wendingen zorgen iedere keer weer voor een (on)aangename verrassing. Net zoals de spanning pas later op gang komt, komt de vaart er ook veel later in. Toch blijft het verhaal boeien en door de prettige schrijfstijl lees je een heerlijk ijzingwekkend verhaal met een constant aanwezige dreiging.

De personages in Het sanatorium zijn deels goed uitgewerkt en sommige kennen voldoende diepgang. Ook psychologisch zijn er veel sterke punten aan te geven, zoals de invloed van een jeugdtrauma, de geheimen van oude zaken die in de doofpot zijn gestopt en het gekonkel van sommige personen om bepaalde duistere zaken geheim te houden. Dit debuut van Sarah Pearse smaakt naar meer en volgens de epiloog komt er zeker nog een vervolg op Het sanatorium. Hoewel er al veel opgehelderd is, blijft er een open eind dat vraagt om een tweede deel rond (ex)-rechercheur Elin.