Graf 521

Recensie Graf 521 door Jolanda Kalkman:
In de basiliek van ’s-Hertogenbosch is de eucharistieviering bezig. Maar de acoliet en de misdienaars die achter de pastoor staan, letten niet goed op. Zij denken dat een van hen er eentje heeft gelaten, omdat ze een hele vieze geur ruiken. Nadat de pastoor ook een geur ruikt, geeft hij de schoonmaakster opdracht om extra goed schoon te maken.

Wanneer het kerkbestuur erachter komt dat de vloer in het liturgisch centrum beschadigd is, besluiten ze onderzoek te doen. Dan komen ze erachter wat de vieze geur heeft veroorzaakt. Onder de vloer vinden ze het stoffelijk overschot van twee onbekende mannen.

Rechercheurs Laura Mandemaker en Hans Dijkma zijn net nieuw in het team en worden op de zaak gezet. Maar dan dient zich nog een derde dode aan…

“Hans en Laura kijken elkaar aan. “En wij dachten dat Amsterdam te gevaarlijk voor ons werd,” verzucht Hans.”

Graf 521 is geschreven door Franziska Weissenbacher. In 2018 schreef zij haar debuut “Tik…Tak…”, een kort verhaal dat opgenomen werd in de bundel “Deadline”. In 2019 kwam haar boek “De Matchmaker” uit. Graf 521 is een vervolg op De Matchmaker. Het einde van het boek verraadt dat Franziska alweer genoeg ideeën heeft voor een deel 3!

Dat Graf 521 een vervolg is, haalde ik niet direct uit het boek. Wel had ik tijdens het lezen steeds het gevoel dat er nog een boek voor had gezeten. Ik vind het jammer dat ik De Matchmaker niet eerst had gelezen. Misschien een tip voor de uitgeverij om bij een nieuwe druk op te nemen dat er nog een boek aan vooraf is gegaan.

Op de cover staat dat het boek een thriller is. Persoonlijk vind ik het meer een spannende detective of politiethriller. Het doet een beetje aan Flikken Maastricht denken, wat natuurlijk een groot compliment voor de schrijfster is. Graf 521 is zeker een aanrader voor iedereen die van dit genre houdt.

Het verhaal begint met een super sterke en spannende proloog. Die zuigt je meteen in het boek en je wilt direct doorlezen. Franziska Weissenbacher heeft een prettige manier van schrijven. Ze gebruikt weinig moeilijke woorden en de zinnen lezen vloeiend door. De hoofdstukken zijn niet al te lang, waardoor het tempo er lekker in blijft zitten. Elk hoofdstuk begint met een datum, waardoor je precies weet waar je je in de tijd bevindt.

Tijdens het lezen weet Franziska je steeds op het verkeerde been te zetten. Ondanks dat je halverwege weet wie de dader is, blijven er onverwachte gebeurtenissen plaatsvinden, waardoor Franziska je weet te blijven verrassen.

Afwisselend lees je vanuit de rechercheurs Laura en Hans en de dader. Doordat je de kant van de dader ook leest, is het als lezer duidelijk wat er vooraf is gegaan, terwijl dit voor de rechercheurs nog onduidelijk blijft. Hierdoor ontstaat er een psychologisch spel waar je als lezer middenin komt te zitten.

Voor mij bleef er nog wel een eindje open. Want is Jolanda Eykhof nu ook vermoord? Of was het toch een noodlottig ongeval? En als het moord is, zou de dader daar dan uiteindelijk ook voor berecht worden? Wie weet worden de antwoorden op deze vragen wel in deel drie beantwoord. Want dat er een vervolg komt, verraadt de super spannende epiloog je wel. Hierdoor eindigt het boek net als hoe het begon en laat het je voorlopig niet meer los!

“Ziet ze nu een tweede reflectie? Een kramp schiet door haar borst en tegelijk voelt ze een harde duw in haar rug, of is het haar hart dat hapert?”