Spoken van Sonsbeek

Recensie Spoken van Sonsbeek door Sandra Hutchison:
Betekent een nieuwe drug het einde van de mensheid?

Na alle ellende in de wereld krijgt de mensheid uiteindelijk ook nog te maken met een enorme groep mensen die verslaafd raakt aan Alphaïne. Eenmaal geproefd van deze planten krijgen de gebruikers een onbeheersbare zucht naar dit goedje. Hun spieren ontwikkelen zich enorm, ze worden agressief en hun menselijkheid verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Een nieuw soort zombie is hiermee geboren en ze zijn een ernstige bedreiging voor de resterende mensheid. Guus is een van die mensen. Hij had een goede baan als analist in de zorg. Maar nu ligt zijn prioriteit puur bij het overleven. Guus woont samen met zijn gezin en een aantal vrienden in een villa. Een locatie die ze bij toeval leeg aantroffen en voorbereid leek voor wat er komen zou.

De groep leert te overleven door dagelijks hun kracht en verdedigingstechnieken te trainen, voedsel te zaaien en te oogsten. Plus te hamsteren in huizen en andere gebouwen naar bruikbare producten, om zelf te gebruiken of te ruilen met andere overlevenden. Ze lijken het prima te redden als groep, maar dan wordt het onverwachts een stuk drukker met zombies, die zich voor het eerst lijken te groeperen. Zullen ze in hun villa kunnen blijven of wordt het tijd voor een nieuw onderkomen?

Dit thrillerachtige verhaal is geschreven door Joris Bolder. Hij heeft een toegankelijke schrijfstijl en weet de lezer dan ook snel voor zich te winnen. Een leuk feitje is dat Joris, net als Guus (het hoofdpersonage in dit boek), een data analist is. Het verhaal speelt zich af in de omgeving van Arnhem. Veel van de locaties zullen bij de inwoners van Arnhem dan ook wel herkenbaar zijn. Zoals de John Frostbrug en het centrum van de stad met al zijn gezellige terrasjes.

Spoken van Sonsbeek vertelt het spannende verhaal van een groep mensen met een sterke wil om te overleven. De vergelijking met de serie The Walking Dead is snel gemaakt. Toch heeft dit verhaal mij positief verrast en tot de laatste bladzijde in zijn greep gehouden. De personages worden goed neergezet en je leeft al snel met ze mee in de hoop dat ze dit bizarre avontuur zullen overleven.

Vector