Wat ik niet deed

Wat Johnny Bollé wél deed

Emily heeft in 2017 de Nederlandstalige literatuurprijs gekregen voor haar debuut Koningin zonder kasteel. Als kort na elkaar haar dochtertje en man overlijden, stort haar wereld volledig in. Ze houdt zich met moeite staande en krijgt het niet voor elkaar nog iets op papier te zetten. Dan wordt ze benaderd door een uitgever die haar een aanbod doet om naar Schotland te gaan en daar een boek te schrijven over de laatste heks van Durness. Ze neemt het aanbod aan en hoopt haar schrijversbestaan nieuw leven in te blazen.

In de Schotse Hooglanden wordt ze echter geconfronteerd met de meest vreemde gebeurtenissen die haar in allerlei angstaanjagende situaties doen belanden. Wie kan ze nog vertrouwen en wie bestookt haar met geheimen uit het verleden?

De spanning in Wat ik niet deed is vanaf het eerste begin aanwezig. Af en toe neemt die wat af, maar richting het einde worden we gelanceerd in een rollercoaster die niet meer te stoppen is. In duizelingwekkende vaart stormen we verder en belanden dan in niet te voorspellen situaties. Als je denkt door te hebben, hoe het verhaal in elkaar zit, komt er nog weer een verrassende wending.

Johnny Bollé heeft weer een spannende thriller afgeleverd met onverwachte plottwists. Als je eenmaal begonnen bent in dit boek, laat het je niet meer los. En liefhebbers van thrillers kunnen hun hart ophalen. Wat ik niet deed voldoet aan alle verwachtingen, de spanning wordt goed opgebouwd, er zijn genoeg momenten waarin je op het verkeerde been wordt gezet en het verhaal leest als een trein. Dat laatste mede door de korte hoofdstukken, de vlotte schrijfstijl en de beeldende beschrijvingen van het woeste Schotse landschap.

De perspectiefwisselingen van persoon en tijd staan duidelijk aangegeven. Ze roepen in het begin verbazing op, omdat er een gedeelte vanuit Twinkel wordt geschreven, een jong meisje met een spierziekte. De auteur heeft zich prima verplaatst in de belevingswereld van het kind. Datzelfde doet hij ook bij de hoofdpersoon. Haar emoties worden duidelijk neergezet en de karakters zijn prima uitgediept.

Wat ik niet deed, met een zeer toepasselijke titel, is een aanrader voor liefhebbers van spannende boeken met ook een vleugje romantiek. De verschillende verhaallijnen die in het begin geen verband met elkaar lijken te hebben, vallen op het eind als puzzelstukjes in elkaar tot één geheel. Een heerlijk boek voor enkele aangename leesuren!

Tip, van dezelfde auteur: Hij noemde me duivelskind, Wilde gok, Duistere grens