Blanco

Recensie Blanco door Sandra Hutchison:
Een familiedrama met grote gevolgen

Na een ernstig auto-ongeluk wordt Amanda meerdere malen in coma gehouden. Na ontwaken blijkt ze een groot deel van haar herinneringen kwijt te zijn. Ze wordt opgevangen door de zorgzame Hélène. Amanda heeft direct een klik met haar. Langzamerhand ontdekt ze stukjes uit haar verleden, een verleden dat de mensen uit haar omgeving bewust voor haar verborgen hielden, maar waarom?

Blanco is het derde boek van Darline Degheldere (1963) dat in de winkels is verschenen. Blanco wordt betiteld als een psychologische thriller. Persoonlijk heb ik het verhaal eerder als een familiedrama ervaren dat een vleugje spanning bevat. Spanning omdat je als lezer benieuwd bent wat er met Amanda aan de hand zou kunnen zijn, niet om wat er op papier gebeurt. Natuurlijk, het verhaal is in de belevingswereld van de personages vrij spannend, maar op de momenten dat het echt spannend had kunnen worden voor de lezer, kapt Darline het geheel af. Relaties komen niet echt uit de verf en wanneer er iemand een flinke straf verdient, wordt hier heel mild over gedaan. De schrijfster komt met een wel hele milde oplossing. Alsof politie en rechters hier zo gemakkelijk mee om zouden gaan.

Achteraf gezien verliest het verhaal al snel op verschillende punten zijn geloofwaardigheid. Wanneer ik het boek niet in was gedoken in de veronderstelling een spannend boek voorgeschoteld te krijgen, had ik meer genoten van het eigenlijke verhaal. Darline heeft een aangename schrijfstijl die gemakkelijk wegleest. Het verhaal is geschreven in de ik-vorm en je beleeft het verhaal dan ook grotendeels vanuit de belevingswereld van het hoofdpersonage Amanda. De personages en het verhaal zijn op zich meer dan boeiend genoeg om het boek uit te willen lezen. Echter, omdat het hier toch om een thriller gaat, had het allemaal best een beetje pittiger gemogen.