De das

Een thriller met horrorelementen

De das begint met een moord die gepleegd is in de nacht van 5 op 6 november. Dat is jaarlijks het geval. Omdat de moordenaar de kelder binnendringt en zijn slachtoffer spoorloos laat verdwijnen, zijn er geen aanwijzingen die in de richting van de dader wijzen. Cecilia Wreede is samen met Jonas op de zaak gezet, maar al jaren komen ze niets verder.

Annika Granlund is uitgeefster en samen met haar medewerkers moeten ze alle zeilen bijzetten om de uitgeverij van de ondergang te redden. Op een dag vindt Annika voor de deur van de uitgeverij een manuscript met de titel ‘Ik ben de das’ van een anonieme auteur. De stijl van schrijven lijkt ontzettend veel op die van Jan Apelgren, een auteur van enkele bestsellers, die zes jaar geleden met zijn vrouw op onverklaarbare wijze verdwenen is. Het is dus eigenlijk onmogelijk dat het manuscript van zijn hand zou zijn. Ondanks veel twijfels besluit Annika het boek toch uit te geven en het wordt een enorme bestseller. Vreemd is echter wel dat de details in het boek zozeer overeenkomen met de echte moorden, dat het haast niet anders kan dan dat er vanuit de politie gelekt is.

De das is geschreven vanuit verschillende perspectieven. De meeste tijd is dat vanuit Annika, later in het boek komt Cecilia vaker aan het woord. Ieder hoofdstuk begint met een kort fragment dat vanuit de Das is geschreven. Dat maakt het verhaal aan de ene kant interessant, aan de andere kant komen er vreemde beweringen in voor die spookachtig aandoen. Vooral voor Annika hebben deze griezelelementen veel impact. Als kind heeft zij een traumatische ervaring gehad in een kelder. Zij dacht echter die angst overwonnen te hebben. Nu wordt die weer behoorlijk geactiveerd.

De spanning in De das komt heel langzaam op gang. Eigenlijk is er weinig sprake van spanning. Het verhaal wordt gevuld met de moeilijkheden van de noodlijdende uitgeverij, de pogingen het bedrijf te redden, de huizenjacht van Annika en haar man, hun kinderwens en de psychische toestand onder al deze stress. Cecilia Wreede komt af en toe in beeld, haar geobsedeerdheid in haar beroep en haar problemen met relaties zijn bij haar de steeds terugkerende onderwerpen. De karakters worden niet erg uitgediept, er wordt ook weinig onderzoek gedaan naar de seriemoordenaar die elk jaar in dezelfde nacht de moord pleegt.

De das bestaat uit drie delen, drie akten genoemd. Pas in het laatste deel komt er wat vaart in het verhaal, er wordt een extra schepje bovenop gedaan, zodat daar met grote stappen naar het eind toe wordt gewerkt. Ook komen sommige gedeeltes ongeloofwaardig over en voelt het verhaal over de top. Groot voordeel is de schrijfstijl van Fredrik Persson Winter. Het boek leest heel prettig. Hij heeft een toegankelijke en aangename manier van vertellen. Dat zorgt ervoor dat het boek toch blijft boeien en dat de 89 korte hoofdstukken vlot achter elkaar gelezen worden. Bovendien is het boek zeker op een originele manier opgebouwd, waardoor het toch aan charme wint en het al met al een prettig leesbaar verhaal is geworden.