Geiger

Recensie Geiger door Sheila Vermeulen:
Eén codewoord stelt een oud en verwoestend complot in werking.

Vanaf het moment dat Agneta Broman de telefoon opneemt en het codewoord Geiger te horen krijgt, wordt een reeks gebeurtenissen opgestart waarvan de oorsprong zich in het verleden bevindt. Zodra Agneta het codewoord heeft gehoord, schiet ze haar echtgenoot neer, treft ze de noodzakelijke maatregelen en verlaat ze het huis.

“Aan de andere kant van de lijn zei een mannenstem in gebroken Duits ‘Geiger?’ Daar was ze al bang voor geweest. Lieve hemel. De kleinkinderen. Maar ze hoorde dat buiten de auto’s werden gestart en realiseerde zich dat ze vrij weinig keus had.” – Gustaf Skördeman

De moord op oud-presentator en publiekslieveling Stellan Broman slaat in als een bom. Al snel wordt agente Sara Nowak benaderd door een oud studiegenoot, omdat ze weet dat Sara het gezin Broman kent. Ondanks dat de moord niet binnen haar jurisdictie valt, en tegen het bevel van haar leidinggevende in, start Sara haar eigen onderzoek.

Langzaam ontvouwt zich een verwoestend complot dat al minstens dertig jaar wacht om te worden geactiveerd.

Geiger is niet alleen het thrillerdebuut van Gustaf Skördeman, maar ook het begin van een thrillerserie over de agente Sara Nowak.

Het verhaal van Geiger wordt gedegen opgebouwd en onderbouwd. Iets wat grotendeels prettig is, maar soms ook wat aan de langdradige kant. Hierdoor wordt het tempo, waarin de ontwikkelingen zich aandienen, een beetje naar beneden gehaald en moet je je wel meer inspannen om je aandacht bij het verhaal te houden.

Toch spreekt Geiger voldoende tot de verbeelding om deze inspanning ook daadwerkelijk te willen leveren. Het verhaal begeeft zich niet slechts in één richting, maar kent een paar onverwachte afslagen, die weer andere zaken aan het licht brengen dan die waarnaar wordt gezocht. Dit boek bevat een aantal boeiende twists die ik totaal niet zag aankomen.

De hoofdpersoon Sara is interessant en zeer zeker niet eendimensionaal. Enerzijds heb je de wat boze en agressieve agente, maar daar tegenover staat een moeder en een vrouw met gevoeligheden en onzekerheden. Gustaf Skördeman heeft zijn hoofdpersonage echt menselijk weten te maken. Geen perfect karakter maar eentje met fouten en onhebbelijkheden. Dat Sara een gezin heeft, is een prettige tegenhanger voor wat haar werk met haar doet en maakt haar als personage sympathieker.

Geiger van Gustaf Skördeman is, naar mijn mening, mede dankzij de verrassende wendingen en de gelaagdheid, een geslaagd debuut te noemen. Daarnaast bevat het boek een einde dat duidelijk hint op meer.