Ontijd

Ontijd In Ontijd volgen we kunstenaar Leo, die na een hersenbloeding zijn geliefkoosde bezigheid tekenen en schilderen nauwelijks of toch heel erg moeilijk kan beoefenen. Hij ziet zijn leven vanaf dat moment als zinloos en neemt daarom het besluit uit het leven te stappen. Leo was driemaal gehuwd en kreeg met zijn echtgenotes drie kinderen Bobbi, Jarel en Liedje. Hij confronteert zijn kinderen met zijn voornemen en zoals te verwachten viel, kunnen deze daar niet mee omgaan, alhoewel…

Afwisselend krijgen we vervolgens een inzicht in de levens van Leo, Jarel en Liedje en leren hen beter kennen en begrijpen. Ze geven allemaal een andere invulling aan vaders besluit. Leo’s geschiedenis ontluikt beetje bij beetje. Daaruit kunnen we alleen maar concluderen dat Leo geen gemakkelijke jeugd heeft gehad en dit heel zijn leven heeft meegedragen, wat uiteindelijk ook op en voor zijn naasten een grote impact had. Vaders beslissing kwam bij zowel Jarel als Liedje binnen als een donderslag bij heldere hemel en beiden hebben een aparte benadering en aanpak hierover.

Jarel en Liedje besluiten het tijdens individuele gesprekken met hun papa over hun standpunt hieromtrent te hebben. Tevens maken ze van de gelegenheid gebruik om de familiegeschiedenis bloot te leggen en stellen ze vragen over vroeger en confronteren ze hun vader met en over zijn vroeger en huidig gedrag. Beetje bij beetje worden we wegwijs gemaakt in het getroebleerde leven van Leo en de impact van zijn gedrag op zijn echtgenotes, zijn kinderen en zijn omgeving. Gaandeweg wordt je als lezer heel wat duidelijk wanneer de standpunten van iedereen uitgediept en verduidelijkt worden. De onderlinge relaties en spanningen zijn goed uitgewerkt en geven een heel geloofwaardige indruk.

Het boek is meer dan een verhaal, het is een boek waar je je als lezer zelf vragen stelt en je zult afvragen of je zelf ook een identieke beslissing zou nemen of hoe je als kind of naaste daarop zou kunnen reageren.

De vlotte beschrijvende schijfstijl, de verhelderende, pittige maar realistisch neergeschreven dialogen maken dat dit boek heel erg vlot wegleest. Ontijd gaat over een heel zwaar thema, maar toch wist de auteur het onderwerp licht te benaderen zonder daardoor de essentie uit de weg te gaan. Het boek boeide mij dan ook van begin tot einde.

Dit debuut met verschillende invalshoeken van en over zelfdoding en euthanasie is wat mij betreft een aanrader voor elke mantelzorger en hulpverlener, omdat het een interessante kijk geeft op hoe een persoon tot een beslissing over het levenseinde wordt gebracht.

Op de cover herken ik een zee met woelige baren en een donkere hemel, wat naar mijn gevoel verwijst naar de ongelukkige jeugd van Leo en de vragen die rijzen bij de kinderen.

Ik waardeer dit boeiende boek graag met vijf sterren.