Dat stomme boek

Ivan krijgt op school de opdracht om een boek te schrijven. Iets waar hij helemaal niet op zit te wachten. Hij bedenkt al gauw de titel van het boek dat hij gaat schrijven: Dat stomme boek. Ze mogen alles verzinnen om over te schrijven. Dus het mag ook over zijn eigen leven gaan. Toevallig kreeg hij die dag tijdens een tussenuur ook een telefoontje van zijn moeder: zijn vader was weer eens verdwenen en Ivan moest nu naar huis komen, want ze gingen op reis om hem te zoeken.

De reis brengt Ivan samen met zijn moeder en zijn zusje naar Berlijn. Een niet zo gemakkelijke, maar bijzondere reis voor Ivan die ADHD heeft. Het liefst is hij dan ook snel weer thuis met zijn ouders en zijn zusje. Onderweg ontmoet hij de Engelse Jo en haar hond Max, waarna het verhaal een onverwachte wending neemt.

Dat stomme boek is een verhaal dat helemaal niet stom is. Het boek zit goed in elkaar. De grappige en spannende momenten wisselen elkaar razendsnel af. Hoe een ADHD’er de wereld ziet, is interessant om te lezen. Ivan komt over als een echt persoon, die realistische keuzes maakt en ontzettend boeiend is om over te lezen.

De schrijfstijl van Tiny Fisscher is extreem fijn, waardoor je als het ware door het verhaal heen vliegt. Het onverwachte einde maakt dat alles als vanzelfsprekend als puzzelstukjes op zijn plaats valt.