De grijze kitten en de monnik

Hou je van katten? Dan is dit boek zeker een aanrader.

De grijze kitten en de monnik is een erg mooie en betekenisvolle roman. Het verhaal voelt als een combinatie tussen een spiritueel reisverslag en een ontroerend liefdesverhaal.

Het boek neemt je mee op reis naar India, waar hoofdpersoon Kripala geconfronteerd wordt met verlies, rouw en de zoektocht naar innerlijke rust. Het boek doet me denken aan boeken van Charlie Mackesy en Haemin Sunim. Net als de boeken van deze auteurs ontroert dit boek niet alleen, maar inspireert het je ook.

Het boek is geschreven door Corrado Debiasi, die diverse boeken waarin katten een rol speelden, op zijn naam heeft staan. Zo schreef hij eerder het boek De monnik die van katten hield. De auteur had al op jonge leeftijd interesse in mediteren en het beoefenen van yoga. Vervolgens verdiepte hij zich in de oosterse cultuur en filosofie. Dit is duidelijk te merken aan zijn boek.

In het verhaal worden op een laagdrempelige manier grote levensvragen gesteld. De schrijfstijl vond ik niet te zweverig, maar eerder poëtisch. Niet alles is letterlijk wat het lijkt, waardoor je tussen de regels door moet lezen.

Zo fungeert het katje Shakti als een subtiele metafoor voor het loslaten van controle en het accepteren van het onbekende. Dit maakte het een interessant boek, dat je aan het denken zet.

Wat ik goed vond aan het boek, is dat de landschappen van India erg goed zijn beschreven, waardoor je bijna het gevoel hebt in India te zijn. Ook de innerlijke wereld van de hoofdpersoon is erg gedetailleerd beschreven. Het boek is filosofisch, maar toch toegankelijk en boeiend geschreven. Ik vond de psychologische reis van de hoofdpersoon erg interessant, waardoor het lastig was om het boek weg te leggen.

Als je wel van wat meer diepgang en levenslessen houdt, is het boek De grijze kitten en de monnik zeker een goede keuze. Ik geef het boek 4,5 sterren.