De man aan de overkant

Hoewel Claire de vijftig nadert, wordt ze vaak een stuk jonger geschat. Ze is een alleenstaande moeder van twee puberdochters en leidt een vrij rustig leven, ook op seksueel gebied. Tot nu toe heeft ze zich daar prima bij neergelegd. Maar wanneer er recht tegenover haar een aantrekkelijke, mysterieuze man komt wonen, wordt er iets in haar aangewakkerd dat ze jarenlang had weggestopt. De man, Luca, intrigeert haar vanaf het eerste moment. Durft Claire zich over te geven aan deze nieuwe aantrekkingskracht en de sprong in het diepe te wagen?

De man aan de overkant is het debuut van freelance journaliste Sylvia Winter en een veelbelovende eerste stap in de wereld van de fictie. De novelle leest vlot en aangenaam. Het verhaal draait om verlangen, zelfontdekking en het herontdekken – en durven omarmen – van je eigen sensualiteit.

Ondanks dat de basis van het verhaal aantrekkelijk is en de chemie tussen Claire en Luca voelbaar is, had ik persoonlijk graag wat meer diepgang gezien in de dialogen tussen hen. De gesprekken zijn grotendeels in het Engels, wat voor sommige lezers wellicht een klein struikelblok kan vormen. Dit doet echter weinig af aan de aantrekkingskracht tussen de personages, die duidelijk met elkaar verbonden zijn – in eerste instantie op seksueel vlak, maar al snel ontwikkelt zich meer.

Winter heeft een luchtige, toegankelijke schrijfstijl en weet de lezer zonder moeite mee te nemen in Claires wereld. Vooral in het begin van het boek ligt de focus sterk op Claires innerlijke beleving, wat zorgt voor herkenbare, soms intieme overpeinzingen.

De man aan de overkant is wat mij betreft een fijn boek voor tijdens een zomervakantie of een ontspannen dagje aan het strand. Een verhaal waarin je heerlijk kunt wegdromen: een tikkeltje over de top misschien, maar zeker vermakelijk. Een fijne mix van erotiek, romantiek en persoonlijke ontwikkeling.