De restjes van de zon

Wat blijft er over van mooie tijden?

Niets voelt zo somber als een natte herfst!

In het bos regent het al lange tijd. De bosdieren balen er ontzettend van en voelen zich in de steek gelaten door de zon. Zou de zon op zijn? Of zouden er nog ergens in het bos restjes van de zon te vinden zijn? De dieren gaan op zoek, maar ze vinden niets wat ook maar iets van de zon weg heeft. Even denken ze een beetje licht gevonden te hebben in een wegwijzer bedoeld voor mensen die anders de weg kwijt raken, maar niks hoor! Maar dan kijkt veldmuis de andere dieren in hun ogen en plots beseft veldmuis waar de zon zijn restjes heeft bewaard!

‘Waar is al het licht gebleven?’ vraagt Veldmuis zich vertwijfeld af. ‘Waar zijn de restjes van de zon? We moeten gaan zoeken! Er moet toch nog wat over zijn, ergens?’- Edward van de Vendel

De restjes van de zon is bedacht door de uit Leerdam afkomstige auteur Edward van de Vendel. Naast auteur is hij ook vertaler van kinderboeken. Hij heeft zelf al aardig wat boeken geschreven, waaronder de serie Slash en Vuurland. Dit nieuwe boek van zijn hand is bedoeld voor de jongsten onder ons. Het is een prachtig vormgegeven prentenboek waarin bosdieren de hoofdrol spelen.

De indrukwekkende illustraties zijn gemaakt door Jet Parent. Ze bevatten de mooiste natuurkleuren. Edward van de Vendel trof bij toeval haar fraaie werk aan op social media. Zo begon een mooie samenwerking.

De dieren balen ervan dat de zon zich nauwelijks nog laat zien en ze vrezen dan ook het ergste. Zou de zon nooit meer terugkeren? Het verhaal leest prettig voor en heeft een prettige onderliggende boodschap. Hoe donker het soms ook kan zijn, er schijnt altijd wel ergens een lichtje. Vaak al te vinden in de ogen van je beste vrienden.